ΣΑΣ ΠΡΟΣΚΑΛΟΥΜΕ
Ανοιχτή Συνέλευση ίδρυσης της Πρωτοβουλίας Αγώνα για την αποδέσμευση από την ΕΕ «ΔιΕΕξοδος»
την Κυριακή 3 Ιούλη στις 7 μμ στο Άλσος Θησείου (δίπλα από το σταθμό ΗΣΑΠ Θησείου)
dieexodos@gmail.com
https://dieexodos.wordpress.com/

Και τώρα που το πράγμα αρχίζει να ξεκαθαρίζει,

Και τώρα που το πράγμα αρχίζει να ξεκαθαρίζει,
 μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι ουδέποτε υπήρξε "ένωση". Αυτό που υπήρξε και υπάρχει είναι οι Μεγάλες Δυνάμεις. Που διαφεντεύουν τον κόσμο. Που όταν τα βρίσκουν περνάμε περιόδους "ηθικής ανάτασης". Και να τα διακαιώματα του ανθρώπου, οι νόμοι, ο πολιτισμός και πολλά ωραία. Και όταν δεν τα βρίσκουν, δεν ισχύει τίποτα. Ανοίγουν τότε οι λαοί το στόμα δύο πήχες και αρχίζουν: "μα είχατε πεί", "μά το Σύνταγμα", "μα οι νόμοι", κι αυτοί σε κοιτάνε με οίκτο για τη χαζομάρα που σε δέρνει.
-Στις συνθήκες αυτές δεν υπάρχει χειρότερη κατάσταση από την αριστερά που ζαλώνεται στην πλάτη την δική τους ηθική και τη μετατρέπει σε "όραμα" για το λαό. Είναι η ώρα που η αριστερά παίζει το ρόλο του διαστολέα του χρόνου ύπαρξης της αστικής τάξης. Δεν υπάρχει κάτι πιο θλιβερό και γελοίο ταυτόχρονα.
-Και για να προσγειωθούμε λίγο: -Γιατί άραγε έγινε το δημοψήφισμα στην Αγγλία;
-Είχαμε μήπως μια μαζική κινητοποίηση του λαού να ζητάει έξοδο; -όχι βέβαια, κάτι θα είχαμε ακούσει. Είχαμε πολλούς αγώνες μερικούς και γενικότερους για τα προβλήματα της εργασίας. Αυτοί οι αγώνες όμως θα γίνονται είτε μέσα είτε έξω από την ΕΕ.
-Αφουγκράστηκε μήπως η κυβέρνηση τη "βουή" του λαού; Οχι βέβαια, κάθε κυβέρνηση στην εποχή μας έχει καθήκον να διαστρέφει να απονευρώνει να διασπάει και να αποπροσανατολίζει τους λαϊκούς αγώνες.
-Θίχτηκε η άρχουσα τάξη στη ΜΒ, από την παραβίαση των "αρχών" της ΕΕ, και αντέδρασε;  'Οχι βέβαια. Την έχουμε γνωρίσει στο πετσί μας την αστική τάξη της Αγγλίας. Είναι ισχυρή, μεθοδική και πανούργα. Η μάνα μου, μαχήτρια του ΕΑΜ έλεγε: "οι Αγγλοι σου βάζουν το νερό κάτω από την ψάθα".
-Τι έγινε λοιπόν;
-Εγινε μια 2η ιδιότυπη "απόβαση στη Νορμανδία". Η ΜΒ έμεινε έξω από τη ζώνη του ευρώ, για να έχει τη δυνατότητα να παίξει το ρόλο που παίζει σήμερα, στην απαιτούμενη στιγμή. Οι ΗΠΑ με τη ΜΒ, σταμάτησαν τη Γερμανία. Αυτό έγινε.
-Το παρατράβηξε η Γερμανία. Απέκτησε δορυφόρους στην κρίσιμη ζώνη στα πλευρά της Ρωσίας. Δεν την αφήνουν να το συνεχίσει αυτό. Οχι βέβαια γιατί τους έπιασε ο πόνος για τη Ρωσία, αλλά γιατί η αιχμαλωσία της Ρωσίας, δεν μπορεί να είναι θέμα της Γερμανίας και των χωρών της Βαλτικής.
-Στο μουσείο της ΕΑΜικής Αντίστασης στην Καισαριανή, σε ένα από τα κείμενα που έχουν αναρτηθεί, περιγάφεται η στάση των ΗΠΑ και της ΜΒ τη στιγμή που ξεκίναγε ο Β΄Παγκόσμιος Πόλεμος. Παρατηρούσαν προσεκτικά την επέλαση του Χίτλερ στην Ευρώπη, και επενέβησαν όταν διαμορφώθηκαν οι συνθήκες για μια νέα μοιρασιά του κόσμου. Αυτό γίνεται και σήμερα. 
-Τώρα, όλο αυτό που ζούμε εδώ, κυνηγώντας το σκιάχτρο της "ευρωπαϊκής ιδέας", του "ευρωπαϊκού πολιτισμού" και όλα αυτά με τα οποία γελάγαμε στα φοιτητικά αμφιθέατρα, όταν με πάθος τα υπερασπίζονταν τα μέλη του "εσωτερικού", είναι η γκροτέσκο κατάσταση μιας χώρας που η αστική τάξη περιθωριοποιημένη και ξενόδουλη προσπαθεί να τεκμηριώσει την ύπαρξή της με τη βοήθεια παραδομένων ή και παρατεταγμένων "αριστερών".

         Ιδρυτική Συνέλευση 3 Ιουλίου 2016 στο Αλσος Θησείου, για να συμβάλλουμε:

• Στην πλατιά αποκάλυψη του ρόλου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην επίθεση που δέχεται η εργαζόμενη κοινωνική πλειοψηφία, στην τεκμηρίωση του στόχου της αποδέσμευσης από αυτήν.
• Στην προβολή και την απόδειξη ότι υπάρχει ζωή έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση, με επεξεργασίες, με κινηματικές παρεμβάσεις, με παρουσία σε όλη την Ελλάδα.
• Στη συνεργασία και την κοινή δράση σε συγκεκριμένα ζητήματα (πχ πάλη κατά της ΤΤΙΡ) με κάθε κίνηση και ρεύμα που αντιπαρατίθεται με την ευρωζώνη και την ΕΕ,από την σκοπιά των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων, έστω και από διαφορετική σκοπιά ή με επιμέρους στόχους.
• Στην ανάπτυξη των άμεσων αγώνων του εργατικού και λαϊκού κινήματος με έμφαση στη σύνδεσή τους με τον άμεσο αγώνα ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τους μηχανισμούς της.

Υπογραφές:
(Η συλλογή υπογραφών συνεχίζεται στην ηλεκτρονική διεύθυνση dieexodos@gmail.com)

1. Αγαπητός Θανάσης, εκπαιδευτικός, περιφερειακός σύμβουλος Κ. Μακεδονίας
2. Αδαμόπουλος Νίκος, μέλος της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ
3. Αθανασοπούλου Αντωνία, δημοτική σύμβουλος Δήμου Περιστερίου
4. Αναγνωστάκης Αλέκος, συνταξιούχος εκπαιδευτικός
5. Ανδρέου Τιάνα, συνδικαλίστρια Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς
6. Αποστολάτος Αλέξανδρος, φαρμακοποιός
7. Αργυρίου Νίκος, Δίκτυο Σπάρτακος
8. Αργυροκαστρίτης  Μήτσος, λιθογράφος, πρώην μέλος Δ.Σ. ΕΚΑ
9. Ασκητής Γιώργος, αγρότης
10. Βαϊνάς Παντελής, μέλος της Ε.Ε. της ΑΔΕΔΥ
11. Βασιλείου Παντελής, μέλος σωματείου μισθωτών τεχνικών
12. Βατικιώτης, Λεωνίδας οικονομολόγος-δημοσιογράφος, μέλος της Επιτροπής Αλήθειας δημοσίου χρέους
13. Βαφειαδου Ελένη, αρχιτεκτόνισσα, Γραμματέας ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ
14. Βαφειάδης Μιχάλης, αρχιτέκτονας (εξωτερικό)
15. Βλάχας Κώστας, φοιτητής ΕΜΠ
16. Βουρεκάς Θοδωρής, συνταξιούχος εκπαιδευτικός
17. Γαϊτάνου Ειρήνη, μεταπτυχιακή φοιτήτρια
18. Γαννιάρη Πόπη, μισθωτός τεχνικός
19. Γεράρδη Ολυμπία, ξεναγός
20. Γούσης Κώστας, δικηγόρος
21. Γραμμέλης Βασίλης, εκδότης
22. Δεσύλλας Δημήτρης, πρώην ευρωβουλευτής
23. Δραγανίγος Αντώνης, μηχανικός εργαζόμενος στη ΜΟΔ
24. Ζιώζια Ηρώ, ασκούμενη δικηγόρος
25. Θάνου Ειρήνη, μέλος συλλογικότητας ATTACK στην ανεργία και στην επισφάλεια
26. Καλαμπόκας Χρήστος, ηλεκτρολόγος μηχανικός
27. Κανιάρης Θανάσης, δημοσιογράφος
28. Καραλή Αιμιλία, εκπαιδευτικός
29. Καραμπέλη Μαρία, ειδικευόμενη γιατρός.
30. Κατσιδήμας Δημήτρης, αγρότης
31. Κοκκίνης Γιώργος, δημοτικός σύμβουλος Δήμου Ελληνικού Αργυρούπολης
32. Κόλλιας Θοδωρής, δημόσιος υπάλληλος
33. Κοντομάρης  Σπύρος, μέλος Δ.Σ. ΕΚΑ
34. Κοσκινάς  Δημήτρης, μισθωτός τεχνικός
35. Κουτσούμπα Δέσποινα, αρχαιολόγος, περιφερειακή σύμβουλος Αττικής
36. Κρασάκης Νίκος, πολιτικός μηχανικός
37. Κρεασίδης Γιώργος, εκπαιδευτικός
38. Λουλουδάκης Κώστας, συγγραφέας
39. Μαλτέζου Θεανώ, συνταξιούχος εκπαιδευτικός
40. Μανίκας Σταύρος μέλος Δ.Σ. ΕΚΑ
41. Μαρκέτος Σπύρος, πανεπιστημιακός, μέλος της Επιτροπής Αλήθειας δημοσίου χρέους
42. Μαυρομμάτης Γιώργος, άνεργος χημικός
43. Μινωτάκης Αλέξανδρος υποψήφιος διδάκτωρ ΕΚΠΑ
44. Μόσχος Γιάννης, φυσικός
45. Μπέτης  Γιώργος μελος Δ.Σ. συνδικάτου επισιτισμού Αττικής
46. Μπίστης Χρίστος, συνταξιούχος
47. Νικολιδάκη Φλώρα,  περιφερειακή σύμβουλος Αττικής
48. Νταλακογεώργος  Αντώνης Πρόεδρος ΠΕΝΕΝ, μέλος της ΕΕ της ΠΝΟ και του Δ.Σ. του Εργατικού Κέντρου Πειραιά
49. Παλληκαράκης Νίκος, μέλος Δ.Σ συλλόγου μεταπτυχιακών
50. Παναγιωτάκης Χρήστος, ηθοποιός
51. Παπανικολάoυ Πάνος, γιατρός, γραμματέας ΟΕΝΓΕ, δημοτικός Σύμβουλος Δ. Περιστερίου
52. Πετρόπουλος Γιώργος, δημοσιογράφος
53. Πίττας Κώστας, γραμματέας Ομοσπονδίας εργαζομένων Υπουργείου Ανάπτυξης
54. Πλάτωνας Μαυρομμάτης, μηχανικός εργαζόμενος στον ΔΕΔΗΕ
55. Πολύδωρος Κώστας, συνδικαλιστής στην ιδιωτική υγεία
56. Ρούσσης Γεώργιος, πανεπιστημιακός
57. Σκαμνάκης Θανάσης, συγγραφέας
58. Σκουλαρίκη Ιωάννα, άνεργη
59. Σμυρνιώτης Χάρης, εκπρόσωπος εργαζομένων στο ΔΣ του ΙΓΜΕ
60. Σουάνη Μαρία, εργαζόμενη στη ΔΕΗ
61. Σοφός Φίλιππος, Πρόεδρος σωματείου εργαζομένων ΙΓΜΕ
62. Τζαμουράνης Δημήτρης, Πρόεδρος Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών
63. Τζιουβάρα Ολίβια, μέλος συλλογικότητας ATTACK στην ανεργία και στην επισφάλεια
64. Τριάντη Έφη, εκπαιδευτικός
65. Χατζηστεφάνου Αρης, δημοσιογράφος
66. Χριστοφίδου Στέλλα, υποψήφια διδάκτωρ νομικής
67. Χρύσης Αλέξανδρος, πανεπιστημιακός

Για να δούμε όμως,
η προτεινόμενη διαδικασία στα συνεδριακά κείμενα της ΛΑΕ, "πρώτα βγαίνω από την ευρωζώνη και μετά συγκρούομαι με την ΕΕ, και μετά κάνω ένα δημοψήφισμα για το αν θα μείνω ή θα φύγω από την ΕΕ", τι λέει και τι δεν λέει ακριβώς;
-1. λέει ότι, η ευρωζώνη είναι μέρος της ΕΕ, που τα όσα ισχύουν σε αυτήν δεν είναι υποχρεωτικά για την υπόλοιπη ΕΕ.
-2. λέει ότι, η φυσική φορά των πραγμάτων είναι πρώτα να φύγεις από την ευρωζώνη. Γιατί όμως; Είναι πιο ώριμο αυτό το αίτημα; Εχουμε αγώνες εργατών, υπαλ/λων αγροτών, που το προβάλλουν; Π.χ. μπορεί περισσότερος κόσμος να παλέψει για την έξοδο από την ευρωζώνη, και λιγότερος για να σταματήσουν οι παρεμβάσεις στην αγροτική παραγωγή, την αλιεία, την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, ζάχαρης και βιομηχανικών προιόντων; Θα είναι λιγότερος ο κόσμος που θα παλέψει για να καταργηθούν τα ληστρικά συμβόλαια με τα μεγάλα τουριστικά πρακτορεία; Θα είναι λιγότερος ο κόσμος που θα παλέψει εναντίον της λήψης μέτρων για την αποδιάρθρωση της εργασίας και στης κοινωνικής ασφάλισης, που ήδη έχουν εφαρμοστεί σε χώρες της ΕΕ που δεν είναι μέλη της ευρωζώνης, ως επιλογές των εθνικών τους κυβερνήσεων.
-Και στο σημείο αυτό, αρκεί να σκεφτεί κανείς, ότι στην αγωνιστική και κομμουνιστική αριστερά, θεωρούμε ώριμο το αίτημα που έχουν συνειδητοποιήσει οι εργαζόμενοι και είναι έτοιμοι να παλέψουν γι'αυτό. Είναι μια τελείως διαφορετική θεώρηση από μια ανάλυση οικονομολόγων, όσο "αριστερή" και να είναι.
3. δε λέει ότι, πριν μπούμε στη ζώνη του ευρώ, είχαμε αγώνες εναντίον όλων αυτών των "μεταρρυθμίσεων", που σήμερα επιβάλλονται. Δηλαδή οι "μεταρρυθμίσεις" της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ, επιχειρήθηκαν και όταν είχαμε εθνικό νόμισμα. Δηλαδή το νόμισμα δεν είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούν οι δανειστές μέσω των εκπροσώπων τους στο eurogroup.
4. δε λέει ότι, η δημοσιονομική πειθαρχία είναι όρος της συμφωνίας του Μάαστριχτ. Μιας συμφωνίας που αφορά όλες τις χώρες της ΕΕ και όχι μόνο αυτές της ευρωζώνης. Και τις αφορά με δύο τρόπους, πρώτον μέσω του τραπεζικού συστήματος και της εξάρτησής τους από την ΕΚΤ και δεύτερον μέσω της προσπάθειάς τους να ενταχθούν στην ευρωζώνη.
5. δε λέει καθόλου, και είναι μεγάλη απορία αυτό, τι σημαίνει ο ESM. Θα ακούσατε από το δελτίο ειδήσεων ότι ο ESM για να εκταμιεύσει την τρέχουσα δόση, θέτει και κάποιους άλλους όρους. Μπορεί να ξεχαστεί ότι τα χρήματα πλέον, έρχονται μέσω του ΕSM; Δηλαδή μιας Ανωνύμου Εταιρείας, που είναι μεν κατασκευή των κυβερνήσεων των χωρών της ευρωζώνης, αλλά και "τρίτων".  Μπορεί να ξεχαστεί ότι στο καταστατικό του ESM αναφέρεται ότι "για να δοθούν τα χρήματα που έχουν συμφωνηθεί, εξετάζονται οι οικονομικοί δείκτες, αλλά και οι κοινωνικές συνθήκες"; Μπορεί να μην αναλυθεί το γεγονός ότι ναι μεν η Ελλάδα είναι μέλος της ευρωζώνης, αλλά μετά την εμπλοκή του ESM στην καταβολη του δανείου, και εφ'όσον πρόκειται για μια Ανώνυμη Εταιρεία, ιδιωτικού δικαίου, αυτομάτως η Ελλάδα, δεν είναι ακριβώς μέλος της ευρωζώνης; Είναι όμως μέλος της ΕΕ. Τι σημαίνει αυτό; Μήπως ότι τα νήματα πρόσδεσης της χώρας με ευρωπαϊκούς "θεσμούς", είναι πολύ παραπάνω από την ανάλυση "θα φύγουμε άμεσα από την ευρωζώνη και μετά βλέπουμε";
-Αφού όμως το θέμα είναι τόσο σύνθετο, γιατί κάποιοι το αντιμετωπίζουν τόσο απλοϊκά και μάλιστα εξ'ονόματος της μόνης αριστεράς; Πόσο δόκιμο, από πολιτική άποψη είναι να λες ότι όλο το πρόβλημα σε επίπεδο κυβέρνησης είναι ο Τσίπρας και σε επίπεδο πολιτικής το ευρώ; Και μάλιστα, πόσο δόκιμο είναι να επιζητάς μια πλατειά πολιτική συμμαχία στη βάση της απόρριψης του Τσίπρα και του ευρώ και όχι μια πολιτική συμμαχία στη βάση της ανάδειξης μιας πραγματικής λαϊκής εξουσίας που θα βγάλει τη χώρα από την ΕΕ και φυσικά την ευρωζώνη;
Δύσκολο να κατανοηθεί; καθόλου. Απλώς έχει ένα μικρό πρόβλημα. Πλησιάζει πολύ τη θέση του ΚΚΕ. Και η σημερινή, προσωρινή ηγεσία της ΛΑΕ, θεωρεί ότι πρέπει να μπει στη βουλή, γιατί δεν υπάρχει εκεί μέσα καμιά αντιπολίτευση. Αγνοεί δηλαδή το ΚΚΕ. Και πάνω απ'όλα αγνοεί το ζήτημα της εξουσίας. Φτάνει μια κυβέρνηση να αποτελείται από τα σωστά πρόσωπα για να κάνει αυτό που δεν έκανε ο Τσίπρας. 
-Εν τάξει, δεν θα πάρουμε. Αποκλείεται να δεχτούμε να παίξουμε το ρόλο του αναχώματος με τόσο αφελή τρόπο.

http://exodospress.gr/periferia-attikis-dio-chronia-dinami-zois/

• ΑΡΧΙΚΗ
• ΑΠΟΨΕΙΣ
• ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ
• ΔΙΕΘΝΗ
• ΙΔΕΕΣ
• ΙΣΤΟΡΙΑ
• ΚΟΙΝΩΝΙΑ
• ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
• ΠΟΛΙΤΙΚΗ
• ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
• ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
• ΦΙΛΟΖΩΙΚΑ
• EDITORIAL
• BRIGADA.GR
• ΕΞΩΦΥΛΛΑ
• ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ

Ένα διαφορετικό σενάριο για την ταινία με θέμα τον απολογισμό 2 χρόνων της Δύναμης Ζωής και της Ρένας Δούρου.


Η Δύναμη Ζωής, με επικεφαλής την κ. Ρένα Δούρου, ανέλαβε τη διοίκηση της Περιφέρειας Αττικής την 1η Σεπτεμβρίου του 2014.

Το «πρώτη φορά αριστερά» εμφανίστηκε στην Περιφέρεια Αττικής, 6 μήνες, παρά κάτι ημέρες, από τη νίκη του Σύριζα στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015. Στην πρώτη κιόλας σύσκεψη των νεοεκλεγμένων συμβούλων της Δύναμης Ζωής τον Ιούνιο του 2014, η κ. Δούρου ήταν σαφής:

«Εδώ ήρθαμε για να κάνουμε χρηστή διοίκηση».

Αυτό ήταν το επικοινωνιακό πλαίσιο, που αποτέλεσε και τη βάση μιας ιδιόμορφης συγκατοίκησης στην Περιφέρεια, με τις πολιτικές δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

Διαχείριση επί το έργον

Οι εξελίξεις βέβαια απέδειξαν, πέρα από κάθε αμφιβολία, ότι τόσο η Κυβέρνηση όσο και η διοίκηση της Περιφέρειας Αττικής μπήκαν στον δρόμο μιας διαχείρισης, που παρά το σήμα του αδιεξόδου στην αρχή του, τον περπατούν σε πείσμα όλων των φαινομένων που δείχνουν καταστροφή.

Για τους προσεκτικούς παρατηρητές ωστόσο, υπάρχει μια διαφορά στον τρόπο διαχείρισης, που για όσους και όσες γνωρίζουμε τη Σολομωνική του Σύριζα, θα μπορούσε να αποτελέσει και αιτία πολέμου, (μερικά συννεφάκια τα ζούμε από καιρό).

Η διαφορά βρίσκεται στο ότι η Περιφερειάρχης υπερασπίζεται ανοιχτά την προσαρμογή της χώρας στις απαιτήσεις της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και μάλιστα με τα στοιχεία της επικράτησης των συμφερόντων των μεγάλων εταιρικών ομίλων, όπως δείχνουν οι νέας γενιάς εμπορικές συμφωνίες με τις ΗΠΑ (ΤΤΙΡ, CETA κλπ).

Η σαφήνεια με την οποία η Περιφερειάρχης υπερασπίζεται τις πολιτικές της ΕΕ, που στη χώρα μας εκφράστηκαν και εκφράζονται με τις πολιτικές των Μνημονίων, εμφανίστηκε αρκετές φορές μέχρι σήμερα και μάλιστα σε κρίσιμες καμπές της πολιτικής ζωής της χώρας.

Ρένα Δούρου: «Εγώ δεν είπα ποτέ ότι θα σκίσω τα Μνημόνια»

Η εκκωφαντική απουσία της από τις μέρες που προηγήθηκαν του δημοψηφίσματος, αλλά και οι συστηματικές συναντήσεις εκείνες τις ημέρες με όλους τους φορείς της οικονομίας που τοποθετήθηκαν υπέρ του ΝΑΙ, ενώ η ίδια δεν τοποθετήθηκε ποτέ υπέρ του ΟΧΙ, το αποδεικνύουν.

Στην Περιφέρεια Αττικής ζούμε την τήρηση, με θρησκευτική ευλάβεια, μιας «συμφωνίας», που κανείς δεν ξέρει αν έγινε ποτέ, αλλά είναι παρούσα συνεχώς, σα να έχει γίνει, ότι η Περιφέρεια μπορεί να ασχοληθεί με την οδοποιία, τα αντιπλημμυρικά, τα σχολικά κτίρια, τους παιδικούς σταθμούς και τις αθλητικές εγκαταστάσεις, έχει την «υποχρέωση» να τηρήσει όλες τις συμφωνίες που προβλέπουν μεγάλες χρηματοδοτήσεις με συγκεκριμένους αποδέκτες, όπως το γήπεδο της Δικέφαλος ΑΕ στη Ν.Φιλαδέλφεια, και «απαγορεύεται» να ασχοληθεί με ότι έχει σχέση με τη διαχείριση απορριμμάτων και τις δεσμεύσεις που παρέλαβε προς μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα.

Το «έργο» της Περιφέρειας

Ωστόσο το «έργο» που παράγει η Περιφέρεια μετατρέπει την Αττική σε κρανίου τόπο: από τους τερατώδεις ΧΥΤΑ για τα σκουπίδια, μέχρι το ξεπούλημα του Ελληνικού, των Αστεριών της Γλυφάδας, του Αστέρα Βουλιαγμένης, την καταστροφή της πόλης της Ν. Φιλαδέλφειας, το Καζίνο στο Σχινιά του Μαραθώνα, την υιοθέτηση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής, και τόσα άλλα που μόνο οι περιφερειακοί σύμβουλοι της ΛΑΕ ξέρουν γιατί τα υπερασπίζονται μαζί με τους συμβούλους του Σύριζα, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, στο Περιφερειακό Συμβούλιο.

Και είναι κόλαφος για τη ΛΑΕ που υποστήριξε τον Περιφερειακό Σχεδιασμό, ότι έρχεται τώρα η χρηματοδότηση του ΕΣΠΑ για τα απορρίμματα και δεν αναφέρει καν τις λέξεις «δήμος» και «τοπικά σχέδια διαχείρισης».

Έτσι, η Δύναμη Ζωής, ως διοικούσα παράταξη της μεγαλύτερης περιφέρειας της χώρας, αλλά και της ΕΕ, στην οποία κατοικούν περίπου 4 εκ. άνθρωποι, παράγει ένα έργο αποσπασματικό, κατακερματισμένο, απολύτως υποταγμένο στις επιλέξιμες δαπάνες του ΕΣΠΑ, για να αποδειχθεί πόσο δίκιο είχαμε όσοι και όσες δεν ψηφίσαμε τον Προϋπολογισμό και τον Περιφερειακό Σχεδιασμό.

Ένα έργο δουλικά υποταγμένο στην Ευρωπαϊκή Πολιτική της διοίκησης μέσω των Περιφερειών.

Μια πολιτική που προσδένει τη χώρα συστηματικά στους δαιδάλους της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας, αδυνατίζοντας συνειδητά κάθε εθνικό στοιχείο, κάθε συγκριτικό πλεονέκτημα, ενώ αναβαθμίζει το ρόλο των Περιφερειαρχών σε ρόλο «μικρών Πρωθυπουργών», μέσω των οποίων ένα «ευρωπαϊκό κέντρο», αόρατο και έξω από κάθε έλεγχο, συγκεντρώνει πολύ μεγάλη εξουσία.

Η Περιφερειάρχης Αττικής ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις αυτής της πολιτικής, διαμορφώνοντας ένα προφίλ διαφορετικό από αυτό πολλών κυβερνητικών στελεχών και του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα.

Ενώ το μότο πολλών κυβερνητικών στελεχών είναι το «προσπαθούμε αλλά οι δανειστές δεν υποχωρούν» ή «διαπραγματευόμαστε προς όφελος των αδυνάτων» με πολλά διανθίσματα για την αλληλεγγύη και τον ανθρωπισμό, η Περιφερειάρχης ενδύεται τη «σοβαρότητα».

Η κ. Δούρου, και εδώ περικλείεται ο πυρήνας του απολογισμού της, είναι ένα στέλεχος που με «θάρρος και παρρησία» εφαρμόζει την πολιτική της προσαρμογής στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, χωρίς παρεκκλίσεις, χωρίς φραστικές διαφοροποιήσεις, χωρίς να «σπέρνει αυταπάτες». Είναι ιέρεια της Λευκής Πολιτικής.

Η Περιφερειάρχης Αττικής, διαμορφώνει προφίλ στελέχους που έχει ανάγκη το Ευρω-σύστημα, αλλά που σε τίποτα δεν ωφελεί την Περιφέρεια Αττικής και κατ’ επέκταση τη χώρα ολόκληρη.