Η λέξη "αυτοδυναμία" δεν έχει πληθυντικό αριθμό! 

της Φλώρας Νικολιδάκη

Διαβάζω στο μεγάλο λεξικό της ελληνικής γλώσσας:

Αυτοδυναμία: (χωρίς πληθυντικό), 1. η στήριξη κάποιου στις προσωπικές του δυνάμεις. 2. (πολιτ) η απόκτηση απόλυτης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας από ένα κόμμα, ώστε να σχηματίσει μόνο του κυβέρνηση, χωρίς συνεργασία με άλλο κόμμα.

- Θέλω να θέσω τα παρακάτω ερωτήματα:
1. Η αυτοδυναμία, ως λογική, μπορεί να είναι αριστερή? Μπορεί να είναι έξω από την κρατούσα λογική του πολιτικού συστήματος, που είναι η λογική της επιβολής?
2. Μια αυτοδύναμη κυβέρνηση, έχει δύναμη? Πως θα αντιμετωπίσει το υπόλοιπο της Βουλής απέναντί της? Απέναντι, εκ των πραγμάτων, αφού από μόνο του το σύνθημα εκλογής: "Αυτοδυναμία", από μόνο του έχει περιχαρακώσει κάθε έννοια πολιτικής συνεργασίας? Όμως και στο κοινωνικό επίπεδο, το σύνθημα "Αυτοδυναμία", βάζει στην άκρη όλους τους "βαρβάρους", που κοιτάνε την έλευση του Αλαζόνα.
Μπορεί να είναι αριστερό, όλο αυτό?
3. Θα πεις, αφού φέρνουν τον εκλογικό νόμο συνέχεια στα μέτρα τους, πως θα κάνω κυβέρνηση? 
Σου απαντώ: Είσαι πρώτο κόμμα, και απόλυτη πλειοψηφία στο 40% του πληθυσμού, αλλά και της οικονομικής δραστηριότητας αυτής της χώρας. Επισήμως πλέον. Δε φτάνουν αυτά για να επιβάλεις εξελίξεις? Κι αν δεν φτάνουν αυτά, γιατί θα φτάνει η αυτοδυναμία στο κυβερνητικό επίπεδο?  
Γιατί ξέρεις πολύ καλά, ότι έχοντας την αυτοδυναμία στην κυβέρνηση δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα, για πολύ καιρό, στην Αστυνομία, στο Στρατό και την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών. Όπως επίσης δεν θα αλλάξει τίποτα στα γραφεία των Πρεσβειών που φιλοξενούνται στη χώρα. Αρα, η Αυτοδυναμία, έχει σχέση με τη δυνατότητα λήψης αποφάσεων και την απλοϊκή σκέψη ότι αφού οι αποφάσεις θα είναι καλές για το λαό, θα έχεις και το λαό μαζί σου. Αμ δε!
-Σύντομα θα ανακαλύψουμε όλοι μαζί, ότι η "σωστή" απόφαση, απλώς δεν υπάρχει. Υπάρχει η "μεροληπτική" απόφαση, η απόφαση "ταξικής επιλογής", η οποία για κάποιους είναι δίκαιη, αλλά για άλλους άδικη. Και για να λυθεί αυτό δε σε σώνει καμιά κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Εδώ χρειάζεσαι την τόσο δύσκολη και ενοχλητική. κοινωνική συμμαχία.
3. Για να δούμε όμως, μήπως υπάρχει κι άλλος τρόπος να γίνει η δουλειά, εκτός της αυτοδυναμίας?
-Έχεις ήδη μια αυτοδυναμία. Έχεις την περιφέρεια Αττικής. Μια από τις 5 μεγαλύτερες περιφέρειες της Ευρώπης. Γιατί δε συγκεντρώνεις την προσοχή σου εδώ? Γιατί δεν κάνεις το πείραμα εδώ? Η η αυτοδυναμία στην περιφέρεια, θα είναι μια προσωπική υπόθεση της επικεφαλής? Έχω άδικο? Το μέηλ της παράταξης που πλειοψήφησε "στη μία από τις 5 μεγαλύτερες περιφέρειες της Ευρώπης", είναι ακόμη σε ένα προσωπικό όνομα. Τα δελτία τύπου των πρώτων κινήσεων της παράταξης που πλειοψήφησε, είναι του τύπου: "Η επικεφαλής πήγε, η επικεφαλής είπε, η επικεφαλής θα κάνει", και στα μετόπισθεν γίνεται συγκρότηση επιτροπών, (όπου πολύ σοβαρά άτομα έρχονται να προσφέρουν υπηρεσίες), με τη λογική: "δεν ήρθαμε εδώ οι αριστεροί να κάνουμε συζήτηση" και "άντε γρήγορα, έχουμε να κάνουμε κι άλλες δουλειές". Η αλήθεια είναι ότι η λογική αυτή εκφράσθηκε από άτομο άγνωστο σε μένα, και που  προέδρευσε της συζήτησης "εξ οφιτσίου". 
-Τι θα μπορούσε να είχε γίνει? Πχ. αν θεωρείς το ζήτημα της Παραγωγικής Ανασυγκρότησης σοβαρό, δεν κάνεις τη σύσκεψη στα γραφεία του Σύριζα και οργανώνεις μια ανοιχτή διαβούλευση όπου έχεις δώσει, με τον τρόπο προετοιμασίας, όλα τα εχέγγυα, για τη συμμετοχή ανθρώπων από όλο το κοινωνικό φάσμα. Γιατί την Παραγωγική Ανασυγκρότηση δεν θα την κάνουν 5 ιχθυολόγοι, 4 γεωπόνοι  και 3 διοικητικοί υπάλ/λοι. Θα την κάνουν οι παραγωγικές δυνάμεις της κοινωνίας. Μέσα σ'αυτές λοιπόν τις παραγωγικές δυνάμεις, υπάρχει όλο το πολιτικό μωσαϊκό. Αλλά αυτό δεν πρέπει να σε νοιάζει. Γιατί εκεί θα βγει η "πιο σωστή" απόφαση. Εκεί θα δημιουργηθεί η υπεράσπιση της "πιο σωστής" απόφασης, από τις κοινωνικές δυνάμεις που θα ενδιαφέρονται ζωτικά και που θα κρίνουν και τις πολιτικές τους ηγεσίες στην πράξη και όχι στα λόγια.
-Μήπως λοιπόν, αντί να πετάξουμε ένα σύνθημα, αυτό της Αυτοδυναμίας, που θα μετατοπίσει την πολιτική συζήτηση, οριστικά στα τηλεοπτικά πάνελ και στο μέτρημα μέχρι τον αριθμό 180, από το πρωί μέχρι το βράδυ, κάτι σαν τιμωρία ένα πράγμα, να πετάξουμε τη μπάλα στην εξέδρα του αντίπαλου, μέρες που είναι?