Ο Φόβος του αριστερού και ο φόβος του γραφειοκράτη.

Η λαϊκή σοφία λέει ότι ήρωας είναι αυτός που φοβάται, αλλά δεν κάνει πίσω. Αυτός που δε νοιώθει φόβο, είναι άνθρωπος μειωμένης αντίληψης, που μπορεί να πετύχει μπορεί και όχι. Το θέμα αυτό το ανέδειξε με μεγάλη επιτυχία η κινηματογραφική ταινία με τίτλο: " Φόρεστ Γκάμπλ ". Ο πρωταγωνιστής της ταινίας, ένας απλός άνθρωπος που γίνεται παγκόσμιο σύμβολο χωρίς να το συνειδητοποιεί και χωρίς να τον ενδιαφέρει. Έτσι στο τέλος της ταινίας, όταν όλοι έχουν υλοποιήσει ένα διαφορετικό σχέδιο, ή έχουν ικανοποιήσει προσωπικές ανάγκες, μέσα από τη δική του επιτυχία, αυτός μένει μόνος του σ'ένα παγκάκι και ζητάει να φάει κάτι που του αρέσει. 
-Βασικό στοιχείο του Φόρεστ, που τον οδήγησε σε μια μεγάλη επιτυχία, ξένη προς αυτόν, ήταν ότι δεν αντιλαμβανόταν τον  φόβο.
-Σήμερα, που ο αριστερός κόσμος του Σύριζα καθυβρίζεται έξωθεν ως συντηρητικός αριστερός και έσωθεν ως συντηρητικός Συριζαίος, καλό είναι να σκεφτούμε λίγο το Φόβο.
-"Η αριστερά υπήρξε πάντα γενναία με τον αντίπαλο, ενώ φοβόταν τον εαυτό της", λέει σήμερα η Αυγή, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να κρύψει τη φοβία της ηγεσίας του Σύριζα για τις ομιλίες των συνέδρων στο Διαρκές Συνέδριο. Φοβία που οδήγησε στο κλείσιμο των εργασιών με κοπτάτσια. Παρά το γεγονός ότι τα στελέχη που πρωταγωνίστησαν στη χθεσινή εξέλιξη τραβάνε τα μαλλιά τους στο άκουσμα του όρου: "δημοκρατικός συγκεντρωτισμός".
-Άλλο όμως ο φόβος και άλλη η φοβία. Η ηγεσία του Σύριζα πρέπει να προβληματιστεί πολύ από τη χθεσινή της ενέργεια. Ήταν ενέργεια καταστολής. Προφανώς εκτίμησε ότι οι ομιλίες των συνέδρων δεν ήταν απλώς περιττές, αλλά και επικίνδυνες για την υπόθεση της κυβέρνησης του Σύριζα. 
-Και τι θα έλεγαν άραγε οι Σύνεδροι?
-Θα έδιναν την εικόνα διαφόρων τυχάρπαστων που προσπαθούν να μας πείσουν ότι μπορούν και αυτοί να κυβερνήσουν και δεν τους πιστεύουν. Και επειδή δεν τους πιστεύουν κατηγορούνται ως μέλη του Σύριζα ότι είναι εναντίον της επιτυχίας του κόμματος. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη κατηγορία για μέλος του Σύριζα αυτή τη στιγμή. Ξεστομίζεται όμως με μεγάλη επιπολαιότητα και ευκολία. 
-Όμως γιατί θα έκανε ζημιά μια τέτοια συζήτηση? Αυτό που περιμένει ο λαϊκός κόσμος, που θέλει την επιτυχία του Σύριζα τι είναι? ένα κόμμα νεκρό? όπως τα άλλα? Και γιατί να το εμπιστευτεί?
-Ο λαός μια χαρά εμπιστεύεται την αλήθεια. Απλώς ξέρει ότι είναι σπάνια κατάσταση και έτσι του παίρνει καιρό να βεβαιωθεί. Ο λαός σ'αυτή τη φάση της ζωής του διακρίνει ότι είμαστε ειλικρινείς. Εμείς το ζούμε. Ας το πιστέψει και η ηγεσία. Και την ειλικρίνεια ,ο λαός τη βλέπει στις αλήθειες που μπορούμε και λέμε δημόσια ακόμα και για τον εαυτό μας. Γιατί η δημόσια αυτοκριτική και ενώ θα είμαστε κυβέρνηση, θα είναι μέσο υπεράσπισης των αιτημάτων του και τρόπος να εμποδιστούν οι επιθέσεις του αντιπάλου. Και αυτό δεν έχει καμιά σχέση με την ενιαία εκφώνηση των πολιτικών μας θέσεων, που έτσι πρέπει να είναι. Έχει σχέση με το πόσο γενναίοι είμαστε να δείχνουμε τον πραγματικό μας εαυτό.
-Όμως και σύμφωνα με τις σύγχρονες αντιλήψεις του μάρκετινγκ, όσοι έχουμε για πολλά χρόνια ασχοληθεί με τις πωλήσεις, ξέρουμε ότι ο υποψήφιος πελάτης που πραγματικά ενδιαφέρεται για το προϊόν, είναι αυτός που φέρνει αντιρρήσεις. Αντίθετα, ο ευγενικός και χαμογελαστός υποψήφιος πελάτης, είναι απλά αδιάφορος. Αυτή είναι η πρώτη αρχή που διδάσκεται στα δίκτυα πωλήσεων, για να αντιμετωπίσουν οι πωλητές με σωστό τρόπο τις αντιρρήσεις των υποψηφίων πελατών.
-Μπορούμε να σας κάνουμε ένα σεμινάριο Θανάση μου, μέρες που είναι.

Φλώρα Νικολιδάκη.