ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ: 17.09.2014
-Την Τρίτη το πρωί, είχαμε συνάντηση με μια διευθύντρια Γυμνασίου στο κέντρο της Αθήνας. Θέμα μας η ανακύκλωση.
-Για μια ακόμα φορά, βεβαιώθηκε αυτό που κατά τη γνώμη μου, μπορεί πλέον η νέα διοίκηση της Περιφέρειας Αττικής, να θεωρήσει σα δεδομένο βάσης: Δηλ. οι εργαζόμενοι έχουν τη διάθεση και την πρόθεση να συμβάλλουν. Το πιο καταπληκτικό είναι, ότι καθόλου δεν φαίνεται να τους απασχολεί η πολιτική ιδιότητα της συνομιλίτριάς τους (στην προκειμένη περίπτωση). Έχουν την ευφυΐα να διακρίνουν την ιδιότητα του εκπροσώπου της Περιφέρειας. Και αυτό με έβαλε για πρώτη φορά να συνειδητοποιήσω, ότι η δράση της Περιφέρειας, υπό τη νέα διοίκησή της, μπορεί να είναι και ΕΝΩΤΙΚΗ, για το λαό της Αττικής.
-Σας λέω την αλήθεια: -κανείς μέχρι τώρα δε με ρώτησε από ποια παράταξη του ΠΣ προέρχομαι. Και δε με γνωρίζουν. Αρκούνται στην ιδιότητα της Περιφερειακού Συμβούλου, προάγοντας με αυτό τον τρόπο το θεσμικό ρόλο.
-Η διευθύντρια του Γυμνασίου που επισκέφθηκα, ήταν ευγενική και ταυτοχρόνως πολύ "κατασταλλαγμένη". Σχεδόν δεν με άφησε να μιλήσω.
-"Μην μου πείτε για την ανακύκλωση, με πρόλαβε. Λύστε το πρόβλημα να έρχονται να παίρνουν το χαρτί που μαζεύουμε. Δεν μπορώ να βάλλω το σχολείο μου σε κίνδυνο, με κάποια πυρκαγιά.
Ούτε έχουμε τη δύναμη εμείς, να μεταφέρουμε τα γεμάτα με χαρτί, κουτιά της ανακύκλωσης, γιατί είναι πολύ βαριά".
-Στη συνέχεια μου υπέδειξε και το είδος του κάδου που θα τους εξυπηρετούσε, αφού μου τόνισε, ότι είναι πρόθυμη ακόμα και για μια πιλοτική δουλειά στο σχολείο της, για την ανακύκλωση, αφού λυθούν τα πρακτικά προβλήματα που την εμποδίζουν.
-Φεύγοντας από το γραφείο της, σκεπτόμουν ότι αν θες να κάνεις πολιτική, καταγγέλλεις το πρόβλημα και αναλόγως της ιδεολογικής σου τοποθέτησης , επικαλείσαι ή όχι το κλισέ: "πρέπει ο κόσμος να καταλάβει τη σημασία της ανακύκλωσης".
-Σας έχω νέα: Μια χαρά την ξέρει ο κόσμος τη σημασία της ανακύκλωσης. Ας λύσουμε το πρόβλημα να μαζεύονται κιόλας τα υλικά της ανακύκλωσης, με πραγματική αξιοποίηση και όχι το πέταμα που γίνεται στο υποτιθέμενο εργοστάσιο ανακύκλωσης του κ. Μπόμπολα στον Χυτά Φυλής.
Υ.Γ. Στην καγκελόπορτα του σχολείου, υπήρχε φύλακας. Την ώρα που έβγαινα προσπάθησαν να βγουν και δύο μαθήτριες.
-που πάτε? τις ρώτησε ο φύλακας.
-εμείς τελειώσαμε, απάντησαν,
-και που το ξέρω εγώ αυτό? ξανααπάντησε ο φύλακας.
Είχα απομακρυνθεί και δεν ξέρω τη συνέχεια, αλλά πρέπει να είσαι ανόητος για να πιστεύεις ότι ο άνθρωπος αυτός δεν χρειάζεται στην πόρτα του δημόσιου σχολείου, (γιατί στο ιδιωτικό, είναι εκ των ουκ άνευ).
-Την Τρίτη το πρωί, είχαμε συνάντηση με μια διευθύντρια Γυμνασίου στο κέντρο της Αθήνας. Θέμα μας η ανακύκλωση.
-Για μια ακόμα φορά, βεβαιώθηκε αυτό που κατά τη γνώμη μου, μπορεί πλέον η νέα διοίκηση της Περιφέρειας Αττικής, να θεωρήσει σα δεδομένο βάσης: Δηλ. οι εργαζόμενοι έχουν τη διάθεση και την πρόθεση να συμβάλλουν. Το πιο καταπληκτικό είναι, ότι καθόλου δεν φαίνεται να τους απασχολεί η πολιτική ιδιότητα της συνομιλίτριάς τους (στην προκειμένη περίπτωση). Έχουν την ευφυΐα να διακρίνουν την ιδιότητα του εκπροσώπου της Περιφέρειας. Και αυτό με έβαλε για πρώτη φορά να συνειδητοποιήσω, ότι η δράση της Περιφέρειας, υπό τη νέα διοίκησή της, μπορεί να είναι και ΕΝΩΤΙΚΗ, για το λαό της Αττικής.
-Σας λέω την αλήθεια: -κανείς μέχρι τώρα δε με ρώτησε από ποια παράταξη του ΠΣ προέρχομαι. Και δε με γνωρίζουν. Αρκούνται στην ιδιότητα της Περιφερειακού Συμβούλου, προάγοντας με αυτό τον τρόπο το θεσμικό ρόλο.
-Η διευθύντρια του Γυμνασίου που επισκέφθηκα, ήταν ευγενική και ταυτοχρόνως πολύ "κατασταλλαγμένη". Σχεδόν δεν με άφησε να μιλήσω.
-"Μην μου πείτε για την ανακύκλωση, με πρόλαβε. Λύστε το πρόβλημα να έρχονται να παίρνουν το χαρτί που μαζεύουμε. Δεν μπορώ να βάλλω το σχολείο μου σε κίνδυνο, με κάποια πυρκαγιά.
Ούτε έχουμε τη δύναμη εμείς, να μεταφέρουμε τα γεμάτα με χαρτί, κουτιά της ανακύκλωσης, γιατί είναι πολύ βαριά".
-Στη συνέχεια μου υπέδειξε και το είδος του κάδου που θα τους εξυπηρετούσε, αφού μου τόνισε, ότι είναι πρόθυμη ακόμα και για μια πιλοτική δουλειά στο σχολείο της, για την ανακύκλωση, αφού λυθούν τα πρακτικά προβλήματα που την εμποδίζουν.
-Φεύγοντας από το γραφείο της, σκεπτόμουν ότι αν θες να κάνεις πολιτική, καταγγέλλεις το πρόβλημα και αναλόγως της ιδεολογικής σου τοποθέτησης , επικαλείσαι ή όχι το κλισέ: "πρέπει ο κόσμος να καταλάβει τη σημασία της ανακύκλωσης".
-Σας έχω νέα: Μια χαρά την ξέρει ο κόσμος τη σημασία της ανακύκλωσης. Ας λύσουμε το πρόβλημα να μαζεύονται κιόλας τα υλικά της ανακύκλωσης, με πραγματική αξιοποίηση και όχι το πέταμα που γίνεται στο υποτιθέμενο εργοστάσιο ανακύκλωσης του κ. Μπόμπολα στον Χυτά Φυλής.
Υ.Γ. Στην καγκελόπορτα του σχολείου, υπήρχε φύλακας. Την ώρα που έβγαινα προσπάθησαν να βγουν και δύο μαθήτριες.
-που πάτε? τις ρώτησε ο φύλακας.
-εμείς τελειώσαμε, απάντησαν,
-και που το ξέρω εγώ αυτό? ξανααπάντησε ο φύλακας.
Είχα απομακρυνθεί και δεν ξέρω τη συνέχεια, αλλά πρέπει να είσαι ανόητος για να πιστεύεις ότι ο άνθρωπος αυτός δεν χρειάζεται στην πόρτα του δημόσιου σχολείου, (γιατί στο ιδιωτικό, είναι εκ των ουκ άνευ).
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου