Το πλεόνασμα της οικονομίας και το έλλειμμα της ταξικής ανάλυσης.

Ο Σπ. Λαπατσιώρας, εξήγησε σε άρθρο του στην Αυγή, ότι το πλεόνασμα δεν είναι κακό πράγμα, αφού πρόκειται για τη συνθήκη που παράγουμε περισσότερα από όσα καταναλώνουμε, άρα υπάρχει περίσσευμα.

Ο σ. Λαπατσιώρας, δέχεται δηλ. τη βασική, τη θεμελιακή αρχή της καπιταλιστικής ιδεολογίας, ως ορθή.

Οι «σοφοί» του καπιταλισμού, δημιούργησαν τη σχέση των αναγκών με την οικονομία. Αν το καλοσκεφτούμε θα δούμε ότι όλο το πλέγμα ιδεολογίας, ηθικής και πολιτικής πρακτικής της άρχουσας τάξης, εδράζεται στη σχέση της οικονομίας με τις ανθρώπινες ανάγκες.

Ο σ. Λαπατσιώρας σκέφτεται απλά: Αν πάρει η αριστερά την εξουσία, δεν έχει παρά να είναι δίκαιη με τη διανομή του πλεονάσματος. Και για να κάνει καλά τη δουλειά της η αριστερή εξουσία πρέπει να κατορθώσει να πατάξει τη φοροδιαφυγή και να μηδενίσει την κατάχρηση του δημόσιου χρήματος. Μάλιστα.

-Τι είναι το «πλεόνασμα», στον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής σ. καθηγητή? Είναι απλήρωτη εργασία. Να το διαγράψουμε αυτό από τη σκέψη μας?

- Η αριστερή εξουσία, αν δεν κλείσει τα μάτια στην εκμετάλλευση της μισθωτής εργασίας, τι πλεόνασμα θα διαχειριστεί?

-Επίσης, η αριστερή εξουσία, που πρέπει να είναι κατά κύριο λόγο, φιλεργατική και φιλολαϊκή, πρέπει να εξασφαλίσει σχολεία, νοσοκομεία, σπίτια, ενέργεια και ψωμί, υπάρχει δεν υπάρχει πλεόνασμα. Πως? Μα με την απαλλοτρίωση της περιουσίας και των μονάδων παραγωγής που έχουν οι ελάχιστοι στα χέρια τους. Πρέπει να τα πάρει από αυτούς, να τα δώσει στους εργάτες και τους αγρότες. Στην περίπτωση αυτή τα αγαθά, αδιαμεσολάβητα, θα διανεμηθούν στην κοινωνία, ανάλογα με τις ανάγκες των ανθρώπων. Το δε κράτος, θα πρέπει να οργανώσει αυτή τη διανομή.

-Αν το κράτος της αριστερής εξουσίας, θα συνεχίσει να συγκεντρώνει το χρήμα και να το διαθέτει μέσω του ισοσκελισμένου (πόσο μάλλον θετικού) προϋπολογισμού, δεν θα είναι τίποτε άλλο παρά ένας ακόμα φοροεισπράκτορας, που θα βάλει τις ανάγκες της μισθωτής εργασίας, των αγροτών και των ελευθέρων επαγγελματιών, στο κρεβάτι του Προκρούστη.

-Εστω όμως, ότι δεν μιλάμε για αριστερή εξουσία, αλλά για μια κυβέρνηση του Σύριζα με συμμάχους από το χώρο της σοσιαλδημοκρατίας. Αυτή η κυβέρνηση, θα ανοίξει την ΕΡΤ, θα δώσει πίσω στα σχολεία και τα νοσοκομεία, καθηγητές, δασκάλους και γιατρούς, θα ελαφρύνει τους αδύνατους από τις απαιτήσεις των τραπεζών, και θα σχεδιάσει τη Νέα Οικονομία, εννοώ τους άξονες του προγράμματος όπως ανακοινώθηκαν στην Διεθνή Έκθεση της Θεσσαλονίκης.

Από τη στιγμή σ. καθηγητή, που εξαγγέλλουμε μέτρα, που τα θεωρούμε αναγκαία, χωρίς προαπαιτούμενο το μέρος του πλεονάσματος που απαιτείται να διατεθεί για την υλοποίηση τους, σημαίνει ότι δεν αναγνωρίζουμε το πλεόνασμα, ως βάση για την οικονομία που σχεδιάζουμε. Σημαίνει ότι δεν αναγνωρίζουμε το ιδεολογικό δόγμα της Μέρκελ, για τη δημοσιονομική πειθαρχία.

Επειδή όμως στην εισαγωγή σας αναφέρετε, ότι γράψατε αυτό το άρθρο για να βοηθήσετε να αρθούν παρεξηγήσεις και παρερμηνείες από τοποθετήσεις των Δραγασάκη, Σταθάκη και Μηλιού, σχετικά με το ζήτημα του πλεονάσματος, θα έλεγα να τους αφήσουμε να υπερασπιστούν μόνοι τους τις απόψεις τους, και να συζητήσουμε τη δική σας άποψη.

-Πιστεύετε ότι το mini-market, που βρίσκεται κοντά στο σπίτι σας, μπορεί να συμβάλλει στη δημιουργία πλεονάσματος? Και πως αντιμετωπίζετε την ύπαρξή του, στην περίπτωση που αποδειχθεί ότι δεν συμβάλλει?

-Πιστεύετε ότι ο ΦΠΑ είναι φόρος που δημιουργεί «φούσκα» από τις μεγαλύτερες μάλιστα, ή ότι είναι μη-φόρος, αφού εισπράττεται για να αποδοθεί, όπως πιστεύει ο σ. Μηλιός?

-Δέχεστε, ότι οι πιο κοστοβόρες επιχειρήσεις είναι αυτές που απασχολούν μεγάλο αριθμό εργαζομένων? Δέχεστε, ότι είναι ελάχιστες οι επιχειρήσεις που μπορούν με άνεση να πληρώνουν φόρους, ασφαλιστικά ταμεία, ικανοποιητικές αμοιβές στο προσωπικό τους και να μένουν προς διάθεση κέρδη? Τι θα κάνουμε με αυτό?

Φυσικά εμείς ξέρουμε την «τάση του ποσοστού κέρδους να πέφτει», αλλά πως θα το ενσωματώσουμε αυτό στη θεωρία του πλεονάσματος?

-         Θα μου πείτε, η Γερμανία έχει πλεόνασμα. Έχει. Της περισσεύουν, όσα λείπουν από εμάς. Πως γίνεται αυτό?

-         Υπάρχουν τρείς τομείς σ. καθηγητή, με τους οποίους δεν μπορεί κανείς να παίξει: τα όπλα, τα ναρκωτικά και η πορνεία. Η Γερμανία πρωταγωνιστεί στην οργάνωση της πορνείας και του trafficking. Αυτοί οι τρείς «κλάδοι οικονομίας», τζιράρουν τουλάχιστον 2,5 φορές το ακαθάριστο προϊόν ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ηπείρου. Το ποσό αυτό γίνεται ακόμη μεγαλύτερο, αν περιλάβουμε τις οικονομικές δραστηριότητες, καθόλα νόμιμες, που αναπτύσσονται στην περίμετρο των τριών τομέων που ανέφερα.

-         Άρα, καλό είναι να μην μπερδευόμαστε εκεί που δεν μας σπέρνουν.  Ας γίνει πραγματικότητα η κυβέρνηση της αριστεράς και τότε με την αυτενέργεια του λαού, δίπλα σε όλο αυτό τον εσμό που λέγεται καπιταλιστική οικονομία, πιστεύω ότι θα αναπτυχθούν χιλιάδες μορφές μιας νέας οικονομίας. Θα συνυπάρχουμε, θα πολεμάμε, και θα αποδείχνουμε κάθε μέρα ότι ο καπιταλισμός πρέπει να τελειώνει.

Φλώρα Νικολιδάκη