Η δική μου χωματερή.

Η επαφή μου με τη χωματερή των Άνω Λιοσίων-Φυλής, ξεκίνησε από την εποχή της μεγάλης απεργίας στο καπνεργοστάσιο στον Κολωνό. Μέρες είμαστε έξω από το εργοστάσιο με συντρόφους και συντρόφισσες της ΚΚΕ και της ΚΝΕ της περιοχής. Ένα βράδυ βγαίνει από την πύλη ένας νεαρός και μας ρωτάει: "πως μπορώ να οργανωθώ στο κόμμα"? -Πολύ απλά, του απάντησαμε, εργάτης σε απεργία γίνεται μέλος του ΚΚΕ χωρίς συζήτηση.
-Πράγματι, με τις δικές του ενέργειες, στήθηκε οργάνωση και σωματείο. Ο ίδιος βέβαια απολύθηκε. Βλέπετε, δεν είχε βρεθεί ακόμα η συνταγή "και η πίτα ολάκερη και ο σκύλος χορτάτος".
-Όταν απολύθηκε, αναγκάστηκε να αναζητήσει δουλειά στη χωματερή. Πάντα ήταν δύσκολη η εργασία για εργάτες και εργάτριες που δεν είχαν επαφές με το πολιτικό σύστημα.
-Μια μέρα συναντηθήκαμε στα γραφεία του κόμματος και τον ρώτησα πως γίνεται η δουλειά στη χωματερή. Την απάντησή του δεν την ξέχασα ποτέ: -"ξέρεις όταν η φασολάδα φτάνει στη χωματερή, έχει ξινίσει". 
-Έτσι έμαθα ότι τα σκουπίδια μας, κάποιοι και κάποιες τα ξεχώριζαν με τα χέρια.
-Πέρασαν χρόνια και στη διάρκεια αυτή, οι αριστεροί δήμαρχοι του λεκανοπεδίου της Αττικής, έβαζαν συνεχώς το ζήτημα του μελλοντικού κινδύνου από τη χωματερή.
Μέχρι που σταμάτησαν κι αυτές οι φωνές, και θυμόμασταν την ύπαρξη του προβλήματος με τις απεργίες της ΠΟΕ-ΟΤΑ, όχι για κανένα άλλο λόγο, αλλά γιατί τα σκουπίδια μας χάλαγαν τη μόστρα μπροστά στα σπίτια και τα μαγαζιά.
-Και τώρα?
-Τώρα, θα λάβουμε τα επίχειρα. Οι επιθεωρητές υγείας, διάφοροι επιστήμονες, ακόμη και η αρμόδια Ευρωπαϊκή Επιτροπή, είναι σαφείς: - Η καταστροφή είναι μόνιμη. Ο υδροφόρος ορίζοντας έχει μολυνθεί. Σπάνιες αρρώστιες, όπως η ερυθρά πορφύρα, εμφανίσθηκαν στην περιοχή. Ο καρκίνος, δεσπόζει στην περιοχή,
-Μέσα σ'αυτό το ζόφο, οι μεγαλοεργολάβοι σκέφτηκαν απλά: "μια ψυχή πούναι να βγει, ας βγεί". Και ξεκίνησαν τα σχέδια, για την αξιοποίηση, ναι, της χωματερής. Πρώτα στήθηκε η μονάδα επεξεργασίας επικίνδυνων νοσοκομειακών αποβλήτων. Ταυτοχρόνως, άρχισαν να εμφανίζονται περιμετρικά της χωματερής "βιοτεχνίες επεξεργασίας απορριμάτων". Κάποιοι άρχισαν να βγάζουν πολλά λεφτά. Η όρεξη άνοιξε. Τώρα θέλουν 4 μεγάλα εργοστάσια που θα επεξεργάζονται 1.800.000 τόνους σκουπιδιών το χρόνο. 
Προσέξτε όμως:
-Η Αττική, χωρίς καθόλου ανακύκλωση, έχει προς διάθεση 1.600.000 τόνους σκουπιδιών το χρόνο. Με την πιο απλή κίνηση πετυχαίνεται ανακύκλωση 25%. Που σημαίνει ότι ο όγκος των σκουπιδιών μειώνεται αμέσως. 
-Αρα, κάποιοι δεν θέλουν να μειωθεί ο όγκος των σκουπιδιών. Η, αν γίνει η ανακύκλωση, θέλουν να έχουν τη δυνατότητα, να κάνουν εμπόριο μα σκουπίδια, από οπουδήποτε.
-Να λοιπόν η πραγματική πρόκληση για την πρώτη αριστερή περιφερειακή διοίκηση στην Αττική. Πρόκληση, γιατί για την ανακύκλωση μιλάει ακόμη και ο Σγουρός. Αυτό που δεν λένε, και εμείς πρέπει να το κάνουμε τίτλο του θέματος είναι:
-Η Χωματερή θα κλείσει. Η διαχείριση των σκουπιδιών θα είναι τοπική. Η οικονομία που θα αναπτυχθεί, θα είναι κοινωνική. 
-Είναι η πρώτη φορά που δίνεται στο λαό η δυνατότητα να το πετύχει αυτό, με την αριστερή διοίκηση της Περιφέρειας Αττικής.
-Έσω, έτοιμοι και έτοιμες.