Τρίτη 9 Ιουνίου 2015

Η Περιφέρεια Αττικής παρατηρεί προσεκτικά το τοξικό νέφος στον Ασπρόπυργο Αττικής

(Αναδημοσίευση από το The pressproject).

Συμπληρώθηκε ήδη ο πρώτος χρόνος ΣΥΡΙΖΑ στην Περιφέρεια Αττικής. Ο απολογισμός και τα συμπεράσματα είναι θέμα άλλου κειμένου. Εδώ απλώς σημειώνουμε ότι τα ψέματα τελείωσαν.

"Όλα τα άρθρα

Σχετικά άρθρα

Αν η Eldorado παραβιάζει τη σύμβαση, κλείστε την... χθες!

Συνάντηση Τσίπρα - Δούρου για τα ταμειακά διαθέσιμα

Ο Λαφαζάνης ζητά συμμετοχή ελληνικών εταιριών στον αγωγό ΤΑΡ

Φλώρα Νικολιδάκη

Δευτέρα 8 Ιουνίου 2015

Αν όχι εσύ, ποιος;

Πάρε μέρος στο μεγαλύτερο εγχείρημα για ανεξάρτητη δημοσιογραφία. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να βοηθήσεις. Γιατί το δικαίωμα στην ενημέρωση είναι δικαίωμα στη δημοκρατία. Αν δεν το στηρίξεις εσύ ποιος θα το κάνει;

Menelaos Myrillas / SOOC

Της Φλώρας Νικολιδάκη*

Και από αυτή τη σκοπιά, θα αναφερθούμε, με αφορμή και την πυρκαγιά στον Ασπρόπυργο, στην τοξική βόμβα πάνω στην οποία καθόμαστε περίπου 4.000.000 άνθρωποι στο λεκανοπέδιο Αττικής.

Στη Δυτική Αττική, υπάρχει το Θριάσιο Πεδίο. Εκεί είναι συγκεντρωμένο το 90% της επικίνδυνης βιομηχανικής και εμπορικής δραστηριότητας. Όπως συχνά λέει στο Περιφερειακό Συμβούλιο ο Αντιπεριφερειάρχης Δυτικής Αττικής κ. Γ. Βασιλείου: στο Θριάσιο υπάρχουν 25 επιχειρήσεις κατηγορίας «ΣΕΒΕΖΟ». Δηλαδή 25 επιχειρήσεις, η δραστηριότητα των οποίων πρέπει να τελεί υπό αυστηρό και συστηματικό έλεγχο, αφού το «λάθος» πρέπει οπωσδήποτε να αποφευχθεί.
Ο κ. Βασιλείου, ξεκίνησε τη δραστηριότητά του ως αντιπεριφερειάρχης με μια επιτυχία: -τον εντοπισμό 90 τόνων υδραργύρου, στις εγκαταστάσεις εταιρείας στον Ασπρόπυργο. Ένα χρόνο μετά, η υπόθεση αυτή βρίσκεται στο ίδιο ακριβώς σημείο.
Τα στελέχη της Διοίκησης της Περιφέρειας Αττικής συνειδητοποίησαν, στον ένα χρόνο που πέρασε, ότι οι δρόμοι για την αριστερά στη διοίκηση μιας Περιφέρειας που αντιστοιχεί στο 50% της οικονομικής δραστηριότητας της χώρας, είναι δύο:

1. Είτε ο αγώνας εναντίον συγκεκριμένων συμφερόντων που βρίσκονται πίσω από κάθε μεγάλο πρόβλημα.

2. Είτε να σφυρίζουμε αδιάφορα, επικαλούμενοι τη γραφειοκρατία, την πολυνομία, την ανικανότητα των υπαλλήλων , και η ζωή να περνάει εν μέσω βαρύγδουπων εκφράσεων περί «χρηστής διοίκησης», στο πλαίσιο της οποίας, εμείς κάνουμε ότι μπορούμε, αλλά τα διαολεμένα τα προβλήματα δε λένε να λυθούν.

-Νομίζω ότι η Περιφέρεια πρέπει, οφείλει και είναι κρίσιμο ζήτημα, να οριστικοποιήσει τη θέση της στον πρώτο δρόμο.

Για να γίνει αυτό, χρειάζεται να δούμε ορισμένες κινήσεις της διοίκησης της Περιφέρειας, αλλά και της ίδιας της Περιφερειάρχου, μιας και ο Καλλικράτης, που πρέπει να αλλάξουμε, της δίνει τη δυνατότητα να εκδίδει προσωπικές αποφάσεις για σπουδαία ζητήματα, με τη φράση: «Αποφασίζω».

-Μια τέτοια απόφαση, ήταν αυτή που έλαβε η Περιφερειάρχης πριν λίγες μέρες για την εκμίσθωση σε ιδιώτη του Αποτεφρωτήρα Αττικής.

Ο Αποτεφρωτήρας, είναι μέρος των εγκαταστάσεων της Φυλής, που ακούν στον ευφημισμό: ΟΕΔΑ, δηλ. Οργανωμένη Εγκατάσταση Διαχείρισης Απορριμμάτων.
Στον Αποτεφρωτήρα γίνεται η καύση των επικίνδυνων τοξικών και μολυσματικών ιατρικών αποβλήτων, από τα νοσοκομεία της Αττικής και όχι μόνο. Ο όγκος των απορριμμάτων και το είδος τους, καθιστούν τον Αποτεφρωτήρα, έναν πρώτης τάξεως, καθημερινό κίνδυνο για την Αττική. Ωστόσο, παρότι η κατασκευή του έγινε από το Ελληνικό Δημόσιο, η διαχείρισή του έχει ανατεθεί σε ιδιώτη πασίγνωστο επιχειρηματία.

Τα νοσοκομεία αυτή τη στιγμή οφείλουν 11.000.000 ευρώ, στον ιδιώτη. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της τιμολογιακής πολιτικής της επιχείρησης του Αποτεφρωτήρα, που φτάνει τα 1.700 ευρώ ανά τόνο. Για να καταλάβουμε τι σημαίνει αυτό αρκεί να πούμε ότι σε μια μεγάλη εφημερία, ένα νοσοκομείο όπως π.χ. το «Αλεξάνδρα», μπορεί να φτάσει και τους 5 τόνους ειδικά μολυσματικά και τοξικά απόβλητα.
Μπροστά λοιπόν σε ένα πρόβλημα που είναι οικονομικό, περιβαλλοντικό και επιστημονικό, η Περιφερειάρχης αποφάσισε να εκμισθώσει σε ιδιώτη και τον ίδιο τον Αποτεφρωτήρα, με το επιχείρημα ότι θα ωφεληθούμε 15.000.000 ευρώ.
Δεν έχω υπόψη μου, ούτε μια περίπτωση ιδιωτικοποίησης που να μη στηρίζεται σε ένα πραγματικό οικονομικό πρόβλημα. Αλλά η προοδευτική, φιλολαϊκή και εν τέλει αριστερή λύση του προβλήματος, δεν είναι η ιδιωτικοποίηση. Τώρα πώς φτάσαμε να μιλάμε για τα αυτονόητα, είναι κι αυτό ένα μεγάλο ζήτημα για το πώς πορεύεται η Περιφέρεια Αττικής. Είμαστε όμως υποχρεωμένοι να πούμε την αλήθεια, και αυτή είναι η εξής:

-Η εκμίσθωση του Αποτεφρωτήρα, βάζει τα δημόσια νοσοκομεία της Αττικής, που αποτελούν πανελλαδική εγκατάσταση για την υγεία, λόγω μεγέθους και εξειδίκευσης, σε ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ σχέση με έναν ιδιώτη, στο πολύ ευαίσθητο κομμάτι των ειδικών, επικίνδυνων και μολυσματικών ιατρικών αποβλήτων.

-Η απευθείας σχέση σημαίνει απευθείας χρέωση των νοσοκομείων σε έναν ιδιώτη. Και, όπως μου είχε πει, πριν μερικούς μήνες, ένα επόπτης υγείας μεγάλου νοσοκομείου: «εμάς (σημ. τα νοσοκομεία) οι ιδιωτικές υπηρεσίες καθαριότητας θα μας αγοράσουν».

-Αν η συλλογή των ιατρικών αποβλήτων και η διαχείρισή τους, γίνεται από ιδιώτη, σε όλο το εύρος της διαδικασίας, εκτός από την ιδιωτικοποίηση μιας οικονομικής δραστηριότητας των δημοσίων νοσοκομείων, έχουμε και μια υπερεξουσία του ιδιώτη σε ένα πολύ ευαίσθητο περιβαλλοντικό ζήτημα. Με δεδομένη την ανεπάρκεια των ελεγκτικών υπηρεσιών της Περιφέρειας Αττικής (λόγω υποστελέχωσης πάνω από όλα), χωρίς υπερβολή μπορούμε να μιλήσουμε για πλήρη αυθαιρεσία του ιδιώτη. Απόδειξη ότι σήμερα, κανείς δεν μπορεί να απαντήσει στο ερώτημα: -Που πηγαίνει η τέφρα από την καύση των ιατρικών αποβλήτων; Μήπως στη χωματερή; Μήπως κάπου αλλού; Και τι σημαίνει αυτό για το έδαφος και τα υπόγεια ύδατα της Αττικής;

-Δεν περιμένουμε να απαντήσει ο ιδιώτης, αλλά δεν μπορούμε να απαντήσουμε κι εμείς.

-Και όμως, επισήμως στην Περιφέρεια μιλάμε για διαχείριση των απορριμμάτων με δημόσιο χαρακτήρα και έλεγχο. Έτσι τον εννοούμε;

* Η κα Νικολιδάκη είναι Περιφερειακή Σύμβουλος Αττικής, εκλεγμένη με τη «Δύναμη Ζωής»