"Εντολή για Ρήξη"

«Εντολή για ρήξη»

Μια χιλιοειπωμένη φράση. Συνήθως λέγεται με το πρόθεμα «Δεν έχω», δηλαδή όλο μαζί:

«Δεν έχω εντολή για ρήξη».

Δεν περίμενα να ακούσω τη φράση αυτή μετά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Θα περίμενα να ακούσω ότι:

-Η ρήξη, είναι κάτι που δεν γίνεται εν κενώ, και πάντως δε γίνεται με μια απόφαση, «έτσι».

Η ρήξη, είναι αποτέλεσμα ενεργειών, παραγόντων, υποκειμενικών και αντικειμενικών.

-Για να υπάρξει ρήξη, χρειάζεται δράση και αντίδραση. Δηλαδή: αυτή τη στιγμή δεν μας στέλνουν χαρτονομίσματα. Στο Σουδάν δεν στέλνουν πχ. αλεύρι. Είναι περίπου το ίδιο.

-Αφού λοιπόν δεν έχουμε χαρτονόμισμα εισαγόμενο, η πρώτη λογική και υγιής σκέψη είναι, αν μπορούμε να φτιάξουμε ένα δικό μας χαρτονόμισμα. Ένα μέσο συναλλαγής. Σίγουρα μπορούμε. Αλλά αυτό δεν είναι ρήξη. Αυτό είναι αυτοσυντήρηση. Αν δεν το κάνεις είσαι για τον ψυχίατρο.

-Όταν λοιπόν ακούω μετά το δημοψήφισμα, «δεν έχω εντολή για ρήξη», τι να σκεφτώ? Να σκεφτώ πολιτικά δε γίνεται. Γιατί αν το κάνω αυτό θα θυμηθώ ότι πολιτική είναι η καθοδήγηση. Και το βασικό προσόν του καθοδηγητή- λέει η κοινωνική ψυχολογία- είναι να πιστεύει πιο πολύ στις ικανότητες του λαού, από ότι ο ίδιος ο λαός πιστεύει. Ο καθοδηγητής, ο ηγέτης, έχει όραμα. Και για να κάνει το όραμα πραγματική ζωή, συναισθάνεται το ρόλο των απλών ανθρώπων.

-Η γυναίκα που ήρθε να ψηφίσει χθες στο 356 εκλογικό τμήμα των Πετραλώνων, ήταν φτωχιά. Ολοφάνερο. Από τα ρούχα, τα παπούτσια, την αφροντισιά. Άκουσε την κοπέλα της εφορευτικής επιτροπής να γκρινιάζει ότι δεν μπορούσε να στείλει χρήματα στον πατέρα της, γιατί είχε ξεχάσει την κάρτα του στην Αθήνα. Και της λέει:

-Εν τάξει, θα περάσουμε μερικές δυσκολίες. Ξέρεις με πόσα λίγα μπορείς να ζήσεις?

(δεν είχε καμιά σχέση με την Αριστερή Πλατφόρμα).

Να σκεφτώ κοινωνικά πάλι δε γίνεται, γιατί η Παρασκευή 3/05/2015 ήταν κάτι παραπάνω από σαφής, σχετικά με αυτό που λέμε «υποκειμενικός παράγοντας».

-Τι να σκεφτώ?

-Δυστυχώς το σύνηθες: - κάποιοι και κάποιες, δεν θέλουν  «ρήξη», ακόμα κι αν την προκαλέσουν οι αντίπαλοι. Σ’αυτή την περίπτωση, θέλουν υποταγή. Τώρα, την εικόνα την έχουμε. Αναγκάστηκαν βλέπετε, να τα δώσουν όλα για την αποτυχία του δημοψηφίσματος.

-Το ζήτημα λοιπόν δεν είναι αν υπάρχει εντολή για ρήξη. Τέτοια εντολή δεν θα μπορούσε να υπάρξει. Υπάρχει όμως σαφής εντολή για τερματισμό της λιτότητας, για αυτοτέλεια στη λειτουργία του κράτους και των θεσμών, για αξιοπρέπεια και δημοκρατία. Και υπάρχει μια σαφέστατη εντολή, ότι αν όλα αυτά συνιστούν «ρήξη», έ τότε, πάμε και για ρήξη.