διαφημιση1

Κυριακή 31 Αυγούστου 2014


Αν το πάμε "κυριλέ", θα αργήσει πολύ η "ώρα του λαού" στην Περιφέρεια Αττικής.

Και να! στην Περιφέρεια Αττικής και στην Περιφέρεια Ιονίων Νήσων, που ο Καλλικράτης έχει εναποθέσει όλα αυτά για τα οποία ο λαός θα μπορούσε να γίνει ενοχλητικός και επικίνδυνος για την κεντρική εξουσία, αύριο 1η Σεπτεμβρίου, ξεκινάει μια  νέα περίοδος.
Στην πρώτη φάση ο Καλλικράτης με Περιφερειάρχη Αττικής τον κ. Γ. Σγουρό, απλώς αγνοήθηκε. Αγνοήθηκε επιμελώς σε κάθε σημείο που θα μπορούσε να πιέσει, να υποδείξει, να απαιτήσει και να δημιουργήσει νέες πραγματικότητες με βασικό εργαλείο τον ίδιο το λαό. Δεν θα μπορούσε να συμβεί διαφορετικά. 
Τώρα όμως, με τη νέα διοίκηση, θα φανεί η μεγάλη διαφορά (όπως λέει και ο Κραουνάκης).
-Εμείς όλοι και όλες που αποτελούμε τη νέα περιφερειακή αρχή, με τη δική σας ψήφο, θα αρχίσουμε από  αυτά τα σημεία του Καλλικράτη που δίνουν τη δυνατότητα εμπλοκής του λαϊκού παράγοντα στις υποθέσεις της Περιφέρειας Αττικής. Στις υποθέσεις της ζωής μας δηλ. Γιατί αν διαβαστούν οι αρμοδιότητες της Περιφέρειας για την οικονομική ανάπτυξη, την κοινωνική πολιτική και τη δημοκρατία, θα βγει το συμπέρασμα, ότι είναι όλα, εκτός από τις εξοπλιστικές δαπάνες, το στρατό, την αστυνομία και την ΚΥΠ. Σε όλα τα άλλα, η Περιφέρεια έχει λόγο. - Ωστόσο ο Καλλικράτης, έχει πάρει τα μέτρα του.
 Αν δείτε το οργανόγραμμα (το επισυνάπτω) θα διαπιστώσετε ότι μέχρι να ρίξει απλώς μια ματιά η νέα διοίκηση, σε όλες αυτές τις διευθύνσεις, έχει τελειώσει η πενταετία. Άσε που μόνο τα εργασιακά των χιλιάδων υπαλ/λων των οργανισμών της περιφέρειας, φτάνουν και για την επόμενη πενταετία. 

-Για όλα αυτά έχω μια σκέψη και θέλω να την καταθέσω δημοσίως:
-Είμαι μέλος του Σύριζα και άρα δεσμεύομαι από το πρόγραμμά του. Εκλέχτηκα με τη Δύναμη Ζωής στο περιφερειακό συμβούλιο, που όλοι και όλες γνωρίζετε ότι υποστηρίχθηκε πολιτικά και οργανωτικά από το Σύριζα. Άρα, έχω "μπούσουλα". 
Το πως όμως αυτός ο "μπούσουλας" θα συνδυάζεται και θα συγκεκριμενοποιείται ή θα πρέπει-συλλογικά- να επανεξετάζεται αν η πραγματικότητα το απαιτεί, στις αποφάσεις του ΠΣ, είναι το ζητούμενο από τον κάθε ένα και κάθε μια από τους 61 συμβούλους της νέας διοίκησης. Γιατί μόνο αυτοί έχουμε ψήφο. 
-Με βάση αυτά τα στοιχεία, πιστεύω ότι ένας σίγουρος δρόμος για να αξιοποιηθεί πλήρως η 1η πενταετία της Αριστεράς στο Περιφερειακό Συμβούλιο, είναι η πλήρης διαφάνεια και η συνεργασία με όλους αυτούς που όλα αυτά τα χρόνια παλεύουν για τα ζητήματα της ζωής μας, για τον άνθρωπο και το περιβάλλον  κόντρα στα κέρδη του κεφαλαίου και τους αριθμούς της eurostat.
-Εδώ λοιπόν σε αυτό το blogg, θα γράψουμε ένα ημερολόγιο. Κάθε μέρα, κάθε δραστηριότητα, κάθε πρόβλημα που θα χρειάζεται λύση.
-Ξεκινάω με μια ενημέρωση:
-Στις 26 Αυγούστου, μέρα της 2ης συνάντησης εργασίας της ομάδας των 61 περιφερειακών συμβούλων της Δύναμης Ζωής, δήλωσα τη συμμετοχή μου σε δύο επιτροπές της διοίκησης:
1. ΕΔΣΝΑ: Ειδικός Διαβαθμιδικός Σύνδεσμος Νομού Αττικής. 
Δεν το έχετε ακουστά, αλλά αυτός ο οργανισμός, στον οποίο δεν έχει αναγκαστικά πλειοψηφία η πλειοψηφία του ΠΣ, διαχειρίζεται το θέμα των σκουπιδιών. Ο ΕΔΣΝΑ, αποτελεί τον 20ο τόμο από τους 21, που κατέθεσε ως απολογισμό ο Γ. Σγουρός στον Υπουργό Εσωτερικών κ. Αργ. Ντινόπουλο, λίγες μέρες πριν την ορκωμοσία της νέας διοίκησης. 
2. Επιτροπή Ισότητας των φύλων, για λόγους αρχής και για το γεγονός ότι η απερχόμενη διοίκηση, συνεδρίασε την επιτροπή αυτή 3 φορές, με επικεφαλής τον Γ. Σγουρό!!!!
-Φαντάζομαι ότι δεν θα καθυστερήσει άλλο ο καταμερισμός των 61 περιφερειακών συμβούλων, ώστε να ξεκινήσει χωρίς καθυστερήσεις η δουλειά.
Αύριο θα σας ενημερώσω για την 1η μέρα στη Περιφέρεια Αττικής.


επισύναψη οργανογράμματος Περιφέρειας Αττικής, στο F/B 




Τετάρτη 6 Αυγούστου 2014

Τα σκουπίδια, ή θα τα διαχειριστούμε όπως πρέπει, ή θα μας πνίξουν, μεταφορικά και κυριολεκτικά.

(Ως πολίτες, που πληρώνουμε συνεχώς και πάντα χρωστάμε και ταυτοχρόνως φταίμε, ας ξέρουμε τουλάχιστον το μέγεθος της διαπλοκής συμφερόντων, που εξουσιάζουν τη ζωή μας.
-Κι ας θυμώσουμε στα σοβαρά, επί τέλους.)

Το κείμενο που ακολουθεί, το υπογράφει ο Θωμάς Μπίζας:

Όροι και προϋποθέσεις για να κερδηθεί ο πόλεμος με τους άρχοντες των σκουπιδιών. Ο εύκολος και ο δύσκολος δρόμος..

Λίγα λόγια για την ιστορία του πράγματος.
Τα   αντισταθμιστικά  οφέλη  στους δήμους   που οχλούνται  από την λειτουργία των χωματερών,  όλοι πλέον γνωρίζουν πως ήταν ένα τέχνασμα προκειμένου μέσω των δήμων, να εξασφαλισθεί η ανοχή των τοπικών κοινωνιών στην λειτουργία των εγκαταστάσεων που υποβάθμιζαν την ζωή τους.
Τυπικά φαινόταν ένα κοινωνικά δίκαιο μέτρο. Κάτι σαν αποζημίωση στους πληγέντες.
Όμως αυτοί που συνέλαβαν και κυρίως αυτοί που υλοποίησαν αυτό το σχέδιο κυριολεκτικά εγκλημάτησαν .
Διαχειρίστηκαν με τον χειρότερο τρόπο τα εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ που εισέπρατταν από τους ΟΤΑ , (το 6% των δημοτικών τους τελών) , δίνοντας περίπου το 60% από αυτά ως αντισταθμιστικά στους οχλούμενους δήμους  και από αυτά,  το 92% περίπου το έδιναν  στον δήμο Άνω Λιοσίων -Φυλής.
Το πώς διαχειρίστηκαν στον δήμο Φυλής αυτά τα εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ , στην πραγματικότητα μόνο ένας θεός ξέρει.
Αυτά που ξέρουμε εμείς οι κοινοί θνητοί , είναι πως σπαταλήθηκαν τεράστια ποσά για ποδοσφαιρικές ομάδες , για δημοτικές επιχειρήσεις κάθε είδους , για χιλιάδες προσλήψεις στον δήμο, για παράτες διαφόρων υπουργών και πρωθυπουργών (Σημίτης Πάγκαλος κλπ), για εξαγορά ψηφοφόρων κλπ.
Βέβαια αυτά που γνωρίζουμε εμείς είναι σταγόνα στον ωκεανό σε σχέση με  τα όργια  που πραγματικά έχουν γίνει από τα πακέτα των αντισταθμιστικών που έδινε ο ΕΣΔΚΝΑ  στον δήμο Άνω Λιοσίων.  
Αν όλα αυτά τα τεράστια ποσά που δόθηκαν σαν αντισταθμιστικά μόνο στα Άνω Λιόσια , είχαν δοθεί για την εφαρμογή προγραμμάτων διαλογής στην πηγή και για πολιτικές τοπικής διαχείρισης στους δήμους της Αττικής , χωρίς καμιά αμφιβολία ,  η εικόνα σήμερα , θα ήταν  εντελώς διαφορετική.
Το «αστείο» της υπόθεσης είναι , πως παρ΄ όλα αυτά τα τεράστια κεφάλαια που δόθηκαν σαν αντισταθμιστικά,  ο δήμος Άνω Λιοσίων Φυλής είναι ο πιο υπερχρεωμένος δήμος στην Ελλάδα με χρέη 800.000.000 ευρώ!
Όμως το θέμα μας δεν είναι η σκανδαλοθηρική πλευρά αυτής της υπόθεσης.
Το πραγματικό έγκλημα που έκαναν οι εμπνευστές των αντισταθμιστικών, είναι ότι με πρόσχημα την  ανεκτικότητα -αποδοχή των τοπικών κοινωνιών στην χωματερή της Φυλής έστησαν το  δόγμα που έλεγε πως  τα σκουπίδια της Αττικής θα πρέπει να τα διαχειριζόμαστε σε ένα τόπο και με ένα τρόπο.
Έπεισαν και την  πολιτική ηγεσία της εποχής (Κώστας Λαλιώτης- Βάσω Παπανδρέου ) πως για πολλές δεκαετίες δεν θα ασχοληθεί κανείς με την δύσκολη ιστορία της εξεύρεσης νέων χώρων για χωματερές και το πάρτι άρχισε.

 Ένα μοντέλο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα τους
Οι δήμαρχοι της Αττικής είχαν απλά την υποχρέωση να μαζεύουν τα σκουπίδια και να τα πηγαίνουν για θάψιμο στα  Άνω Λιόσια δίνοντας στον τότε ΕΣΔΚΝΑ,  ένα μέρος των εσόδων τους από τα δημοτικά τέλη χωρίς να βάζουν πολλές σκοτούρες στο κεφάλι τους.
Αυτό ήταν το μοντέλο διαχείρισης που ήθελαν οι άρχοντες των σκουπιδιών στην Αττική.
Ήθελαν οι δήμοι να μαζεύουν χρήματα και σκουπίδια τα οποία θα τα διαχειριζόταν ο ΕΣΔΚΝΑ σύμφωνα με το δόγμα σε ένα τόπο και με ένα τρόπο .
Έστησαν στην Φυλή εργοστάσια μηχανικής διαλογής , μονάδες αποτέφρωσης , αγόρασαν δεματοποιητές τεραστίων διαστάσεων (χωρίς ποτέ να δώσουν λογαριασμό τι απέγιναν αυτοί) , σχεδίασαν και κατασκεύασαν και νέα κύτταρα στην εγκατάσταση, έκαναν σχέδια και για νέες επεκτάσεις.
Τώρα αυτοί οι ίδιοι στο όνομα του εκσυγχρονισμού της διαχείρισης , δημοπρατούν  και νέες τεράστιες μονάδες επεξεργασίας απορριμμάτων (ΜΕΑ) με ΣΔΙΤ  που θα επεξεργάζονται το 90% των απορριμμάτων της Αττικής και πάλι -πού αλλού;-  στην Φυλή.
Εμείς οι παλιότεροι θυμόμαστε ακόμα τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ  Κ. Λαλιώτη να παρουσιάζει βαθιά συγκινημένος ,   τις μακέτες με τους χώρους αναψυχής και τις παιδικές χαρές που θα γίνονταν μετά  την αποκατάσταση της χωματερής.
 Τα προγράμματα ανακύκλωσης που έγιναν και από τον ΕΣΔΚΝΑ , απέτυχαν γιατί κανείς δεν πίστευε σε αυτά αφού γίνονταν  για «ξεκάρφωμα» ανεξάρτητα από το αν δαπανήθηκαν  και για αυτά τεράστια ποσά.
Το ζήτημα ήταν να τηρείται το δόγμα . Και για να τηρείται το δόγμα υπήρχε μια βασική προϋπόθεση . Τα σκουπίδια να παραμένουν σε σύμμικτη μορφή .
Οι  χωματερές και οι ΧΥΤΑ και οι ΜΕΑ για να υπάρχουν και να αποφέρουν κέρδη στους άρχοντες των σκουπιδιών , θέλουν σκουπίδια πολλά και  σε σύμμικτη μορφή.
Βέβαια αυτοί οι ίδιοι όταν  μιλούν σε συνέδρια και ημερίδες κόβουν φλέβες υπέρ της ανακύκλωσης και των Ευρωπαϊκών οδηγιών , αλλά στην πράξη υπονομεύουν κάθε απόπειρα εναλλακτικής διαχείρισης μιλώντας  για γραφικούς , για ανίδεους , για κομποστάκια κλπ. Ενίοτε έχουν το θράσος να μιλούν αυτοί και για κάποια συμφέροντα που δεν θέλουν τις νέες ΜΕΑ.
Η πλήρης αποτυχία των πολιτικών.
Όμως τα ψέματα κάποτε τελειώνουν. Η αποτυχία των πολιτικών τους είναι πλέον ολοφάνερη.
Παρά τα απίστευτα ποσά που έχουν δαπανηθεί όλα αυτά τα χρόνια,  τα σκουπίδια εξακολουθούν να είναι ένα τεράστιο άλυτο πρόβλημα για την Αττική.
Όλος ο περίφημος περιφερειακός σχεδιασμός είναι κυριολεκτικά στον αέρα. Κανένα βήμα εκσυγχρονισμού και εναλλακτικής διαχείρισης δεν έγινε. Οι οχλούμενοι δήμοι όχι μόνο δεν βοηθήθηκαν αλλά είναι σε άθλια κατάσταση από πλευράς υποδομών και βουλιάζουν από χρέη. Η χωματερή όχι μόνο χώρος αναψυχής δεν έγινε όπως έλεγε ο Λαλιώτης, αλλά έγινε μνημείο  περιβαλλοντολογικού χάους , αρρώστιας και ανθρώπινου πόνου.
Το δόγμα πλέον καταρρέει.  Κανείς δεν μπορεί να το υποστηρίξει σοβαρά γιατί όλοι ξέρουν πως απέτυχε.
Το θέμα δεν είναι όμως η ηθική δικαίωση μερικών γραφικών, σαν την αφεντιά μου ,που όταν τα λέγαμε  μας χλεύαζαν.
Το θέμα είναι πως πρέπει όλοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους για να αλλάξουν τα πράγματα. Οι άρχοντες των σκουπιδιών εξακολουθούν να είναι οι πολύ ισχυροί.  Με τα οικονομικά μέσα που διαθέτουν ,  τα ΜΜΕ , τον στρατό των διεφθαρμένων , την πολιτική εξουσία.
Οι δυο δρόμοι
Ο δρόμος για την αλλαγή είναι ανηφορικός και δύσκολος.
Για να αλλάξουν τα πράγματα, θα απαιτηθούν ρήξεις και πόλεμος με τα συμφέροντα.
Θα απαιτηθεί αλλαγή πολιτικών και ριζική αναθεώρηση σχεδιασμών.
Θα απαιτηθεί ανάληψη ευθυνών από τους ΟΤΑ . Αυτό που γνωρίζαμε μέχρι σήμερα και που ήταν να μαζεύουμε τα σκουπίδια και να τα μεταφέρουμε στην Φυλή ,τελείωσε.
Θα απαιτηθούν τοπικά σχέδια διαχείρισης , εξεύρεση νέων χώρων επεξεργασίας και τελικής διάθεσης.
Θα απαιτηθεί να υπάρξουν κανόνες διαλόγου ανάμεσα στους πολίτες ,τους ΟΤΑ και την νέα περιφερειακή αρχή της Αττικής. Να υπάρξει διάλογος με κανόνες και χρονοδιαγράμματα  που θα οδηγήσει σε αποφάσεις και όχι  αφορισμοί και λαϊκισμοί του τύπου: έξω τα σκουπίδια από την Αττική.
Από αυτόν τον δημόσιο διάλογο δεν μπορεί να εξαιρεθεί η υπόθεση των αντισταθμιστικών. Η νέα περιφερειακή αρχή θα πρέπει να αναζητήσει  και να δώσει στην δημοσιότητα τα πλήρη οικονομικά στοιχεία αυτής της άθλιας ιστορίας.
Και η λειτουργία του ΕΣΔΚΝΑ-ΕΔΣΝΑ θα πρέπει να αποτιμηθεί και η στάση των ΟΤΑ πρέπει να αποτιμηθεί και των κυβερνήσεων  και των κινημάτων.
Υπάρχει και ο εύκολος δρόμος. Να μην μιλήσουμε για ευθύνες , μην κάνουμε αποτίμηση , να μην αλλάξουμε δεσμεύσεις των προηγούμενων , να τα ρίξουμε όλα στον Λαλιώτη και τον Σγουρό και να ξεμπερδέψουμε.
Μόνο που πρέπει προκαταβολικά να ξέρουμε πως ο εύκολος δρόμος είναι κατηφορικός.. με ότι σημαίνει αυτό.

Θωμάς Μπιζάς
Μέλος του Γ.Σ της ΠΟΕ –ΟΤΑ και της ΑΔΕΔΥ



Σάββατο 2 Αυγούστου 2014

Σκέψεις και παρατηρήσεις στη θέση του Σύριζα για τα "κόκκινα δάνεια".
Η ουσία της θέσης πάνω στην οποία ο Σύριζα ζητάει τη γνώμη όλων των ενδιαφερομένων, περικλείεται στη φράση:
"Ως λύση, ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει τη δημιουργία ενός ενδιάμεσου δημόσιου φορέα διαχείρισης ιδιωτικού χρέους, ο οποίος θα αναλάβει τη θεσμοθέτηση και την εποπτεία της εφαρμογής ενός απλού και διαφανούς προγράμματος ρύθμισης των «κόκκινων» δανείων, με αντικειμενικά κοινωνικά κριτήρια, που θα προστατεύουν τους οικονομικά ασθενέστερους. Το πρόγραμμα θα μπορεί να επεκταθεί και στη διαχείριση των ληξιπροθέσμων οφειλών προς το Δημόσιο, τα ασφαλιστικά ταμεία και τις ΔΕΚΟ."
Επίσης, σημεία-κλειδιά της στοιχειοθέτησης της πρότασης, στα πλαίσια πάντα, μιας αριστερής-προοδευτικής διακυβέρνησης, είναι:
α."Οι τράπεζες θα εξυγιανθούν με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης"
β."Τα δάνεια, ο ενδιάμεσος φορέας θα τα αγοράσει με υποσχετικές"
γ."Θα διατηρηθεί ο μηχανισμός του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ), και θα αξιοποιηθούν τα 11,5 δις που υπάρχουν σε αυτό" .

Έχουμε τις παρακάτω παρατηρήσεις, για το ζήτημα του Ιδιωτικού Χρέους:
1.  Το ιδιωτικό χρέος είναι δημιούργημα των πολιτικών διαχ/σης του δημοσίου χρέους. Είναι άμεσο αποτέλεσμα της αποδοχής από τα κόμματα των μνημονιακών κυβερνήσεων, της εμπλοκής του ΔΝΤ και της ΕΚΤ, σε ρόλο manager της ελληνικής οικονομίας.
2.  Συνέπεια της οικονομικής κρίσης που δημιούργησε το κεφάλαιο με σκοπό την καταλήστευση των μισθωτών, των συνταξιούχων, των ελευθέρων επαγγελματιών και των μικρο-επιχειρηματιών, είναι η αδυναμία πληρωμών των ασφαλιστικών εισφορών, των τραπεζικών δανείων, της εφορίας και των ΔΕΚΟ.
3. Ο όρος "κόκκινα δάνεια", είναι όρος που αφορά τα λογιστήρια των τραπεζών. Ως εκ τούτου δεν αποδίδει την πραγματικότητα των κατόχων των δανείων αυτών, που είναι άλλη: ενώ έχουν κάθε διάθεση να αποπληρώσουν τα δάνειά τους και τις υποχρεώσεις τους, αδυνατούν, αφού η συντριπτική πλειοψηφία έχει υποστεί περικοπές σε μισθούς και εισοδήματα πάσης φύσεως ή δεν διαθέτει πλέον εισόδημα.
4. Η λύση του προβλήματος από μια κυβέρνηση που θα έχει την ειλικρινή πρόθεση να επανορθώσει τη ζημιά που υπέστησαν οι πολίτες αυτής της χώρας, πρέπει να έχει τα εξής χαρακτηριστικά:
- να δίνει χρόνο και στη νέα κυβέρνηση και στους πολίτες: δηλ. το πρώτο μέτρο είναι το πάγωμα κάθε διαδικασίας, εναντίον δανειοληπτών και εν γένει οφειλετών του δημοσίου.
-κατά τη διάρκεια του παγώματος, με ευθύνη των πολιτών αλλά και των τραπεζών, εφοριών, ασφαλιστικών ταμείων και ΔΕΚΟ, πρέπει να συμφωνηθεί από κοινού η κατάσταση της οφειλής. Στα χρόνια της ανώμαλης κατάστασης του μνημονίου, όλοι και όλες έχουμε επιβαρυνθεί με διάφορα πρόστιμα και χαράτσια, τα οποία δεν αποδεχόμαστε ντε φάκτο. Κάνουμε δηλ. ως ιδιώτες, αυτό που δεν έκαναν οι μνημονιακές κυβερνήσεις:  ελέγχουμε το χρέος. 
-Στον έλεγχο του ιδιωτικού χρέους απαιτούμε να συμψηφιστούν όλες οι απώλειες εισοδήματος, που προήλθαν από την άνευ αρχών εκμετάλλευση της νομοθετικής ικανότητας της Βουλής, η οποία ξεπέρασε κάθε όριο δεοντολογίας, νομιμότητας και συνταγματικότητας. Εμείς οι ενεργοί οικονομικά πολίτες αυτής της χώρας, βρεθήκαμε αντιμέτωποι με μια κοινοβουλευτική πλειοψηφία που μας εκτελεί καθημερινά με διάφορους νόμους. Μπροστά σε αυτή την κατάσταση και η μικρή ανταπόκριση συμπολιτών μας σε κάποιες υποχρεώσεις, γίνεται με θυσίες προσωπικές και οικογενειακές που έχουν οδηγήσει σε έξαρση τις καταστάσεις κατάθλιψης και νοσηρότητας.
-Να αποκλειστεί η συγκέντρωση όλων των ειδών των οφειλών του κάθε πολίτη σε ένα και μόνο φορέα. Εκτός του ότι κάθε κίνηση συγκεντροποίησης γεννάει γραφειοκρατία, έξοδα, σπατάλες και "εξυπηρετήσεις", μειώνεται  το δικαίωμα μας να αντιμετωπίσουμε την κάθε υπόθεσή μας και την κάθε υπηρεσία ή τράπεζα ξεχωριστά.
Το γεγονός αυτό διευκολύνει την αλλαγή των αρχών του δικαίου, που ούτως η άλλως είναι πρόθεση της μνημονιακής συγκυβέρνησης. 
-Τέλος μένουμε στην αρχή, ότι κάθε πολίτης έχει δικαίωμα κατοικίας με ύδρευση και ηλεκτροδότηση. Για να εξυπηρετηθεί αυτή η αρχή, που είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη, αναφερόμενη στο δίκαιό μας, ως δικαίωμα οίκησης, είναι φανερό ότι το τραπεζικό σύστημα και οι δανειστές πρέπει να υποχρεωθούν να καταλάβουν, ότι ένα μεγάλο μέρος του ιδιωτικού χρέους δεν θα το εισπράξουν. 
Με βάση ένα τέτοιο πλαίσιο η αριστερή-προοδευτική διακυβέρνηση πρέπει να πάρει την πρωτοβουλία για:
-Τη δημιουργία Τράπεζας που θα βρίσκεται έξω από το σύστημα της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Τραπεζών. Δημιουργία λοιπόν, αντισυστημικής Τράπεζας, στα πρότυπα της Bank Ethika της Ιταλίας και άλλων περίπου 13 τέτοιων Τραπεζών που βρίσκονται στην Ευρώπη, την Ασία και τη Λατινική Αμερική. Τράπεζας για να βοηθήσει τους "μικρούς" να κάνουν οικονομία, με θετικό πρόσημο για την πρωτοβουλία και δημιουργικότητα των ανθρώπων.
Η πρόταση αυτή βρίσκεται στον αντίποδα του "ενδιάμεσου φορέα". Ο ενδιάμεσος φορέας, εκτός του ότι είναι μια θολή "κατασκευή", και αφού δεν πρόκειται να έχει έσοδα (στην πρόταση αναφέρεται ότι θα αγοράσει τα δάνεια με υποσχετικές) το πιθανότερο είναι να παίξει το ρόλο, μιας κρατικοδίαιτης τράπεζας για υπερχρεωμένους. Όμως, έξω από τις καλές προθέσεις, υπεράσπισης των αδυνάτων και υπερχρεωμένων, η ένταξη σε αυτόν το φορέα, του οποιουδήποτε δανειολήπτη ή οφειλέτη, σημαίνει και ντε-φάκτο οριστικοποίηση της κατάστασης οφειλών του στο σύνολο: Τράπεζες, Δημόσιο, Ασφαλιστικά Ταμεία και ΔΕΚΟ. Και μάλιστα από κυβέρνηση υπεράνω υποψίας. Ένα φακέλωμα δηλ. που στα χέρια οποιασδήποτε εξουσίας, πόσω μάλλον ΜΗ αριστερής και ΜΗ προοδευτικής, θα είναι σκέτη λαιμητόμος.
 -Και τη διευκόλυνση με κάθε τρόπο ενός κινήματος αντίστασης των δανειοληπτών-οφειλετών, απέναντι στις απαιτήσεις των δανειστών μέσω των τραπεζών και όχι υποκατάσταση της αντίστασης των πολιτών με την εξαγγελία του ενδιάμεσου φορέα. 
Γιατί το ζήτημα δεν είναι να καθησυχάσουμε τον οφειλέτη, ότι η καλή αριστερή κυβέρνηση θα φροντίσει για όλα. Το ζήτημα είναι, η καλή αριστερή κυβέρνηση να κάνει το αυτονόητο: να του εξασφαλίσει το δικαίωμα να παλέψει για το δίκιο του.
Σχετικά με την αναφορά της πρότασης στο ΤΧΣ (Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας)
Η ιστορία του ταμείου αυτού είναι πρόσφατη. Αποτελεί το μηχανισμό συνδυασμού του ΔΝΤ και της ΕΚΤ (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα). Σαν ιδέα και κατασκευή, βρίσκεται στον απολογισμό του Γ. Παπανδρέου, ως θετική εξέλιξη, αφού όπως ο ίδιος έχει πει: " για πρώτη φορά δημιουργήθηκε, σαν αποτέλεσμα των αόκνων προσπαθειών του" (?) 
-Το γεγονός είναι ότι στο ταμείο αυτό κατατέθηκαν 50 δις για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, τα οποία αποτελούν κρατικό δάνειο, το οποίο πληρώνεται κανονικά. Από αυτά χρησιμοποιήθηκαν τα 38,5 για την ανακεφαλαιοποίηση και υπάρχουν υπόλοιπο στο ταμείο 11,5 δις.
Η αναφορά, στην πρόταση του Σύριζα ότι θα διατηρηθεί ο μηχανισμός του ταμείου, καθώς και το υπόλοιπό του, δυο πράγματα μπορεί να σημαίνει:
1. Ότι υπάρχει δυνατότητα να χρησιμοποιηθεί από τη νέα αριστερή κυβέρνηση το ποσό των 11,5 δις, αφού πρόκειται για δάνειο του κράτους που εξυπηρετείται κανονικά. Σίγουρα, τεχνικό πρόβλημα δεν υπάρχει. Υπάρχει όμως ένα μεγάλο πολιτικό ζήτημα και ένα ζήτημα κοινής λογικής.
2. Και αυτό είναι, ότι ο Σύριζα μπορεί να χρησιμοποιήσει το ΤΧΣ και το ποσό των 11,5 δις, μόνο κατόπιν συμφωνίας. Μιας συμφωνίας που βασικός όρος θα είναι η ΜΗ αμφισβήτηση του ιδιωτικού χρέους από τη νέα κυβέρνηση. Και ίσως τώρα να γίνεται κατανοητή η πρόταση για τον ενδιάμεσο φορέα.

Σε κάθε περίπτωση, αυτά τα ζητήματα παρά είναι σοβαρά για να μένουν στα πλαίσια διαφόρων, επιτελείων, κλιμακίων, επιτροπών κλπ. Χρειάζονται καθαρές και διαφανείς συζητήσεις και διαδικασίες με τους δανειολήπτες- οφειλέτες.

Φλώρα Νικολιδάκη
Πρόεδρος του Συλλόγου Κατά της Αυθαιρεσίας
(των Τραπεζών και της Δημόσιας Διοίκησης)
Περιφερειακός Σύμβουλος Αττικής.





-όλα τα σχέδια ξεκινάνε από το μυαλό.
-και στην περίπτωση της Αργεντινής, χρειάζεται το "μήνυμα"να υπενθυμίσει στους απείθαρχους το καθήκον τους.
-Στην Ελλάδα ο Σύριζα κέρδισε γιατί αμφισβήτησε το χρέος.
Τώρα όμως, νομίζω ότι έχει μπλέξει στα ατέλειωτα σλάλομ της διαχείρισης του χρέους.
-Αλήθεια τελικά μετά από 5 χρόνια Μνημονίου, εμείς η Ριζοσπαστική Αριστερά, πόσο θεωρούμε ότι είναι το χρέος?