διαφημιση1

Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2015


Μια απάντηση στον κ. Γιαννίτση.

"Όλα θα μπορούσαν να είναι αλλιώς και η χώρα να πάρει επάνω της, αν γινόταν το ιστορικό βήμα: η σύγκρουση του κράτους και του πολιτικού συστήματος με το λαθρεμπόριο κάθε είδους, το trafficking, τα ναρκωτικά, τα πλαστά τιμολόγια, τη φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή και τα πραγματικά κοινωνικά προβλήματα. Τότε, και η τιμή του πετρελαίου θα ήταν κοινωνικά αποδεκτή, η φορολογική επιβάρυνση θα μειωνόταν, οι συντάξεις δεν θα περικόπτονταν έτσι, τα επιδόματα απορίας ή κοινωνικής στήριξης θα μετρούσαν, η παιδική φτώχεια θα ήταν μικρότερη. Το κοινωνικό πρόβλημα είναι δημιούργημα ενδογενών πολιτικών αποφάσεων και όχι εξωγενών δυνάμεων."

Η παραπάνω δήλωση, ανήκει στον πρώην υπουργό ασφαλίσεων κ. Γιαννίτση, επίλεκτου στελέχους της σχολής Σημίτη.

-Σκέφτομαι ότι τη νίκη τη θέλουν όλοι. Θέλουν ένα μικρό έστω κομματάκι. Ένας πρώην υπουργός όμως, και μάλιστα των κυβερνήσεων Πασοκ επί Σημίτη, καλό είναι να σωπάσει για πάντα. Μη γίνει όπως μετά την πτώση της χούντας το 1974, που όλοι και όλες βγήκαν αντιστασιακοί.
-Στη διάρκεια της επιχειρηματικής μου ζωής, πλήρωσα 2 τιμολόγια στο εξωφρενικό ποσό των 20.000.000 δραχμών, ήτοι 60.000 ευρώ και κάτι ψιλά.
-Το πρώτο ήταν ένα τιμολόγιο αγοράς εξοπλισμού από τους προηγούμενους ιδιοκτήτες επιχείρησης που αγόρασα, που όσο και να φαίνεται περίεργο, ούτε ο λογιστής, ούτε ο δικηγόρος μου είπαν, ότι αφού δεν το έκοψαν οι πωλητές, έπρεπε να κόψω εγώ ένα τιμολόγιο αγοράς στον εαυτό μου. Το πρόστιμο ήταν 10.000.000 δραχμές.
-Το δεύτερο ήταν για ένα τιμολόγιο που αφορούσε εκτύπωση φακέλων και επιστολόχαρτων της εταιρείας, ύψους 700.000 δραχμών. Ο εφοριακός που ήρθε εκείνη την ημέρα στην έδρα της επιχείρησης, ζήτησε αν είχαμε το τιμολόγιο στο βιβλίο του ταμείου, του το δείξαμε και μας είπε ότι είναι πλαστό. Τον ρώτησα αν είναι πλαστό, τότε πρέπει να με ρωτήσει πως έχουμε εκτυπώσει έντυπα της εταιρείας. Μου απάντησε ότι δεν τον ενδιαφέρει και έτσι βεβαιώθηκε πρόστιμο 30.000 ευρώ.
-Κε Γιαννίτση μου, την ώρα που πλήρωνα αυτά τα χρήματα, ήξερα πολύ καλά τι γινόταν γύρω μου. Ηξερα, ότι ο έφορος, έχει εξαντλήσει το ανώτατο όριο προστίμου, που του έδινε ο Κώδικας Βιβλίων και Στοιχείων : ήτοι Χ500%!!!!! Και επίσης ήξερα, ότι πολλές φορές, τα πρόστιμα αυτά μειώνονταν δραστικά με τη γνωστή συμφωνία: "τόσα για την εφορία, τόσα για εμάς". Εσείς δεν έτυχε να τα μάθετε αυτά? Προτίμησα να μη μπλέξω. Προτίμησα να είμαι ελεύθερη, από παρόμοιες εξαρτήσεις. Εσείς τι προτιμήσατε? 
-Με εντυπωσίασε επίσης το γεγονός ότι αναφερθήκατε στο traffiking. Γνωρίζετε ότι το κύκλωμα της πορνείας είναι εισηγμένο στο χρηματιστήριο της Γερμανίας? Το λέω γιατί υπηρετήσατε έναν πρωθυπουργό, λάτρη της Γερμανικής οικονομίας και της Γερμανίας γενικώς. Ο κ. Σημίτης, ήταν ίσως ο μοναδικός Έλληνας που πήγαινε για Πάσχα στη Γερμανία.  
-Θα σκεφτεί ίσως, ο αναγνώστης ή η αναγνώστρια αυτού του κειμένου, τι με ανησυχεί. Με ανησυχεί, μηπως μέσα στη γενική ευφορία για τη νέα ελληνική κυβέρνηση, εμφανιστούν διάφοροι σύμβουλοι σα μελισσούλες γύρω από τον Στρατούλη και τον ζαλίσουν με τις ιδέες τους. Ειδικά τις δικές σας ιδέες, τις αντιμετωπίζουμε εδώ και πολλά χρόνια, από τότε που ο Σάββας Ρομπόλης, ένα πρωί, στο Κέντρο Μαρξιστικών Ερευνών, μας εξήγησε γιατί το ασφαλιστικό σύστημα θα εκραγεί, πράγμα το οποίο έγινε. Έτσι νομίζω, ότι ούτε εσείς, ούτε πολλοί άλλοι που πέρασαν από σοβαρές θέσεις του υπουργείου κοινωνικών ασφαλίσεων, είστε σε θέση να προσφέρετε το οτιδήποτε. Αν θέλετε να κάνετε αυτοκριτική, είναι δεκτή. Που σημαίνει ότι θα καθίσετε στη γωνιά σας και θα γράψετε ίσως τις εμπειρίες σας, σχετικά με το πως αποτυχαίνει ένα υπουργός, ένας πολιτικός, ένας ανώτερος διοικητικός υπάλ/λος ή και ένα κομματικό στέλεχος, όταν λειτουργεί με μοναδικό γνώμονα την εύνοια των ανωτέρων του.

Φλώρα Νικολιδάκη

Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2015

Περπατάω βιαστικά στην Πανεπιστημίου. Έχω συνάντηση μα παλιούς φίλους για τις εκλογές. Δεν πρόλαβα να βγάλω τα ρούχα από το πλυντήριο. Δεν καθάρισα την άμμο των γατιών. Άλλη μια φορά δεν προλαβαίνω να βάψω τα μαλλιά μου. Πρέπει οπωσδήποτε να γυρίσω πίσω σε μερικές ώρες. Έρχεται η Κυριακή των εκλογών, πρέπει να προετοιμάσω μερικά πράγματα στο σπίτι, γιατί θα υπάρχει μεγάλη τρεχάλα από Δευτέρα. Σκέφτομαι και λίγο εκείνο το ανοίκειο τηλέφωνο από δικηγορικό γραφείο «να είστε σπίτι το μεσημέρι, για να σας φέρουμε ένα εξώδικο», «δεν πας καλά» της απάντησα.
-Φτάνω στου Μιχάλη. Το στέκι μας για πολλά χρόνια. Φοβερή μαγείρισσα η Βάσω, αλλά στο μυαλό μας το στέκι είναι «του Μιχάλη». Αγκαλιές φιλιά. Είχαμε καιρό να συναντηθούμε.  Τους κοιτάζω,  είμαι η μόνη γυναίκα στην παρέα. Είναι όλοι καλά, καλοβαλμένοι και ασφαλείς. Εκτός από έναν, αυτός χωρίζει. Το σύστημα καταρρέει.
Η συζήτηση ανάβει με τη μία. Για άλλη μια φορά, μεγάλα πράγματα συζητούνται χωρίς τις γυναίκες.  Δεν έχω το κουράγιο ούτε καν να το βάλω στη συζήτηση. Δε χωράει. Ποτέ δε θα χωρέσει τελικά. Πάντα κάτι θα προηγείται, ειδικά τώρα.
-Απομακρύνομαι για λίγο από τη συζήτηση και κλείνομαι στις σκέψεις μου. Φέρνω διάφορες εικόνες στο μυαλό μου και αισθάνομαι ότι τα λόγια, είναι πράγματι περιττά.
-Σκέφτομαι το μέλλον. Θα συνεχίζουν πάντα έτσι? Θα ορκίζονται αιωνία πίστη και δεν θα είναι ποτέ συνεπείς? -Εμείς θα βάζουμε τις φωνές και τότε θα δικαιολογούνται κοκκινίζοντας?- Πως είναι δυνατό να ζούμε στη δημόσια ζωή αυτά που ζούμε και στην ιδιωτική? 
-Κάτι πρέπει να γίνει κορίτσια. Ο χρόνος της νόμιμης και ομαλής πορείας της χώρας έκλεισε αισίως 41 χρόνια. Όλοι οι αριστεροί και προοδευτικοί άνδρες της χώρας, είχαν το χρόνο να δείξουν τον καλό τους εαυτό. Το ότι δεν έγινε, δεν είναι ούτε τυχαίο, ούτε ζήτημα διάθεσης ή πρόθεσης. Και το κακό προχωράει. Φτάνει μια γυναίκα να πάρει δημόσια θέση για να ξεχάσει τη φράση "γυναικείο φύλο".
-Η λύση είναι πια κάτι παραπάνω από προφανής. Η πολιτική οργάνωση των γυναικών, είναι πλέον κοινωνική ανάγκη. Για να αποκτήσει βάθος το βήμα που όλες περιμένουμε να γίνει την Κυριακή. Για να καταγράψουμε τη συλλογική μας πείρα και να την αφήσουμε παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές. Για να μην ξεκινάει πάντα το κάθε νεόκοπο γυναικείο τμήμα του κάθε κόμματος από τη διαπίστωση του ρόλου των γυναικών στην κοινωνία και την πολιτική. Για να μην είναι τόσο εύκολο σε κάθε πολιτικό να αναφέρεται με άνεση σε πράγματα που δεν γνωρίζει. Για να κάνει ένα πραγματικά προοδευτικό βήμα η κοινωνία.
-Από Δευτέρα, λοιπόν.




Σάββατο 10 Ιανουαρίου 2015

Οι "αλήθειες" του κ. Σαμαρά, θα καταρρεύσουν στις 25 Γενάρη 2015.

-"εργασιακά δικαιώματα από τη μία- επιχειρηματική ανάπτυξη από την άλλη"
-"μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας- διευκόλυνση των προσλήψεων"
-"αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας"
-"μπορούμε να ανταγωνιστούμε ακόμα και τη Σουηδία"

Οι παραπάνω φράσεις είναι από την ομιλία του απερχόμενου πρωθυπουργού κ. Σαμαρά, στο interkontinental. Κάθε μια από τις φράσεις αυτές ανοίγει ένα τεράστιο κεφάλαιο. Σε άλλες προεκλογικές περιόδους η δυσκολία να παρακολουθήσεις το μπαράζ τέτοιου είδους τοποθετήσεων- πολύ μακριά από την πραγματικότητα- ήταν μεγάλη. Τώρα όμως, που με πρωτοβουλία του Σύριζα η συζήτηση αυτή είναι με ένταση και έκταση παρούσα τουλάχιστον 2 χρόνια, σε κάθε φράση του κ Σαμαρά, μου ερχόταν και η απάντηση. Αυτές τις απαντήσεις θέλω να μοιραστώ μαζί σας.

1. Μια βασική επιδίωξη των πολιτικών που ασκήθηκαν με συγκεκριμένα "εργαλεία", ήταν η "μεταρρύθμιση" της αγοράς εργασίας. Ο κ. Σαμαράς είπε ότι έτσι "διευκολύνθηκαν οι προσλήψεις". Η δική μου εμπειρία, λέει το εξής: -Πράγματι στον κύκλο των φίλων της κόρης μου, από μια κατάσταση γενικευμένης ανεργίας, άρχισε μια κινητικότητα. 2 νέοι βρήκαν δουλειά! Συγκεκριμένα: Η πρώτη ήταν τηλεφωνικές πωλήσεις συμβολαίων κινητής τηλεφωνίας. Μισθός 350 ευρώ+bonus επί των πωλήσεων, ασφάλιση επί των 350 ευρώ, πενθήμερη εργασία έξι ωρών την ημέρα. Κατά τη διάρκεια του ωραρίου, ο εργαζόμενος φοράει ακουστικά και μιλάει συνεχώς στο τηλέφωνο. Στο τέλος του εξαώρου, και αφού έχει εισπράξει μια μεγάλη ποσότητα ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας, το κεφάλι του βουίζει και χρειάζεται τουλάχιστον 2 ώρες για να συνέλθει. 
-Η δεύτερη εργασία ήταν ταμίας σε εμπορική επιχείρηση. Μισθός 580 ευρώ, ασφάλιση, 6ήμερη εργασία με απαίτηση τις 2 από τις 6 ημέρες το ωράριο να είναι 9πμ-9μμ και τις 4 ημέρες, 11πμ-8μμ. Φυσικά η ασφάλιση θα ήταν για πενθήμερη και 8ωρη εργασία.
-Οπως καταλαβαίνετε κ. Σαμαρά, το προφίλ του εργαζόμενου στη μεταρρυθμισμένη αγορά εργασίας που επικαλείσθε, είναι ένας νέος άνθρωπος, που θα υπάρχει μόνο για να δουλεύει. Να υποθέσω ότι πρόκειται για συγκεκριμένη κατηγορία νέων ανθρώπων στην οποία επ'ουδενί περιλαμβάνονται τα παιδιά σας. Περιττό να σας πω ότι και στις δύο περιπτώσεις, τα πτυχία των "εργαζομένων", θεωρήθηκαν αποκλειστικά προσωπική τους υπόθεση.
2. Στη φράση σας κ. Σαμαρά, για τον "περιορισμό της ασυδοσίας των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων", συνδέεται οπωσδήποτε και το προηγούμενο περί της μεταρρύθμισης της αγοράς εργασίας, έτσι ώστε επί τέλους να γίνουν οι επιχειρήσεις ανταγωνιστικές. Ασφαλώς δεν έχετε ακούσει τις κερδοφόρες επιχειρήσεις που σας επαναλαμβάνουν ότι το κέρδος τους δεν προέρχεται από τον εξαθλιωμένο εργάτη, αλλά από αυτόν που έχει προλάβει να αναπαράξει την εργασιακή του ικανότητα για την επόμενη μέρα. Και στα δυο είδη "μεταρρυθμισμένης" εργασίας που σας ανέφερα ο εργαζόμενος ή δεν έχει να φάει, ή δεν προλαβαίνει να φάει. Πάσχει δηλ. στα βασικά η "μεταρρύθμιση".
-3. Στην επόμενη φράση σας για την αξιοποίηση "επιτέλους", όπως είπατε, της δημόσιας περιουσίας, δε θα μείνω πολύ, απλώς θα υπενθυμίσω ότι η άποψή σας ήταν να ξεπουληθεί το ελληνικό με 90 ευρώ το μ2!!! Θέλω να πάω στο αμέσως επόμενο:
4. Στο ταξικό σας όραμα, που κατά καιρούς εκφράζεται από το ΠΑΣΟΚ και τον κ. Γ. Παπανδρέου, αλλά και από σας: -"μπορεί η Ελλάδα να γίνει ανταγωνιστική προς τη Φιλλανδία, ακόμα και τη Σουηδία". Εντυπωσιακό πόσο χαμηλά είναι ο πήχης της τάξης σας για τη χώρα μας. Ζητώ συγγνώμη, αλλά δείχνει έλλειψη αυτοεκτίμησης.
Τυχαίνει όμως με την ιδιότητά μου, ως περιφερειακή σύμβουλος, να παρακολουθώ το θέμα των σκουπιδιών κ. Σαμαρά. Και έτσι μπορώ να σας πω ότι δεν πρόκειται να γίνουμε Σουηδία αλλά ούτε και Φιλανδία,  όσο εσείς ή ο κ. Παπανδρέου, ή ο κ. Βενιζέλος και άλλοι όμοιοι, θα κυβερνάτε αυτόν τον τόπο. 
-Μόνο στο λεκανοπέδιο Αττικής παράγονται ημερησίως 6.000 τόνοι απορριμμάτων εκ των οποίων το 70% τουλάχιστον είναι υλικά ανακυκλώσιμα και επαναχρησιμοποιούμενα. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε τη δυνατότητα να στήσουμε έναν ολόκληρο κλάδο εναλλακτικής οικονομίας, που θα δημιουργήσει εργασία, έσοδα, συλλογική συνείδηση και μεγάλο όφελος για το φυσικό περιβάλλον και την υγεία μας. Για να γίνει αυτό χρειάζεται μια βασική πολιτική επιλογή: να μην δοθεί και αυτή η δυνατότητα στα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα. Ποια είναι η αλήθεια σας εδώ κ. Σαμαρά? Είναι αυτή που διαπιστώνουμε στην πράξη όσες και όσοι ασχολούμαστε με το θέμα: -χαριστικές συμβάσεις στους εθνικούς εργολάβους για εκμετάλλευση υποδομών που κόστισαν εκατομμύρια στον ελληνικό λαό. Αυτή είναι η επιλογή σας. Γι'αυτούς πραγματοποιείτε και τη "μεταρρύθμιση" της αγοράς εργασίας, γιατί θα χρειαστούν σκλάβους για τα κέρδη τους. 
-Εμπόδια στην Αυτοδιοίκηση Α' και Β' βαθμού για την εκμετάλλευση των απορριμμάτων προς όφελος των δημοτών τους και συνεχείς προσπάθειες μείωσης των αρμοδιοτήτων της. Αυτή είναι η αλήθεια σας για το κράτος και το δημόσιο. Το θέλετε μια μηχανή πολιτικής πελατείας, ερευνητικό και εκτελεστικό όργανο των έργων που αναλαμβάνουν οι "υμέτεροι". Κρατικός και διοικητικός μηχανισμός, όργανο των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων. Η αλήθεια σας κ. Σαμαρά, όταν ένας υπάλ/λος κάνει καλά τη δουλειά του και αντιστέκεται π.χ. στον αποχαρακτηρισμό του ρέματος που περνά κάτω από τον κατασκευαζόμενο ΧΥΤΑ Γραμματικού, απλώς μετακινεί τον υπάλ/λο. Η αλήθεια σας, οδηγεί τα δημόσια νοσοκομεία μας, να παραδίδουν κάθε μέρα, τόνους ειδικών αποβλήτων, επικίνδυνων και μολυσματικών, σε έναν παράνομο ιδιωτικό αποτεφρωτήρα, προς 1.700 ευρώ τον τόνο!!!! Κάθε μέρα. Από τις 4/09/2014, με πρωτοκολλημένο έγγραφο ζητώ από το Δήμο Φυλής, τη χωροθέτηση του Αποτεφρωτήρα ΑΕ, και στα δεκάδες τηλεφωνήματα που έχουμε ανταλλάξει με τους αρμόδιους του δήμου, παίρνω σταθερά την ίδια απάντηση: "δεν υπάρχει χωροθέτηση". Κι'όταν ζητάω γραπτώς την απάντηση αυτή, το ίδιο σταθερά μου λένε: "δεν μπορώ να σας τη δώσω γραπτώς". Αυτές είναι οι αλήθειες του κράτους σας κ. Σαμαρά. Οι αλήθειες σας τρομοκρατούν τον απλό κόσμο και στήνουν φράγματα υπεράσπισης των μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων. Μόνο που αυτή τη φορά χάσατε. Η συζήτηση δεν είναι μια γενικόλογη πολιτικολογία γι'αυτές τις εκλογές. Είναι μια πολύ συγκεκριμένη συζήτηση για τα προβλήματα και τη λύση τους. Αυτό ακριβώς είναι το στοιχείο που κάνει τόσο ρεαλιστική τη νίκη του Σύριζα στις 25 Γενάρη. Αυτή είναι η πραγματική αλήθεια.

Φλώρα Νικολιδάκη


Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2015

Η Τάλα και η Νίνα,

Χρειάστηκαν αρκετές μέρες για να τακτοποιήσω μέσα μου την πληροφορία για την Τάλα.
Μου έφερε στο μυαλό μια ιστορία που θα ήθελα να ξεχάσω και που την έζησα στο πλάι μιας φίλης. Ξέρετε, ένα μεγάλο κεφάλαιο στην υπόθεση της μετανάστευσης είναι τα παιδιά. Τα τελευταία 4 χρόνια στο ίδιο κεφάλαιο εντάχθηκαν και πολλά παιδιά με ελληνική ιθαγένεια.
Όπως η Τάλα, η Νίνα ήρθε στην Ελλάδα με τα πόδια. Κοιμόταν στα χωράφια, έτρωγε καρπούς από τα δέντρα και τα αμπέλια, και το ψωμί που έκλεβε ο πατέρας της. (Γι'αυτό να αφήνετε κανένα τρόφιμο στα εξοχικά σας).
Η Νίνα πέρασε μέσα από την κόλαση μέχρι που βρέθηκε μια γιατρός που εκπλήρωσε την ιδιότητα του ανθρώπου. Το παιδί μπήκε σε ένα ίδρυμα, υιοθετήθηκε από ελληνική οικογένεια και κέρδισε το εισιτήριο για τη ζωή. Οι γονείς της μου λένε, όταν συναντιόμαστε, ότι πρόκειται για εξαιρετικό πλάσμα με σπάνιο ψυχισμό. Το μόνο ότι δεν δέχεται να περπατάει. Βλέπετε παιδάκι 5 ετών περπάτησε για όλη του τη ζωή.
-Όταν άκουσα για την Τάλα, ήξερα με κάθε λεπτομέρεια τι θα συμβεί. Το παιδί πρέπει να πάει στο Πίκπα ή τα χωριά SOS. Για να γίνει αυτό πρέπει να ξεπεραστεί ένας γολγοθάς ανόητων εμποδίων και γραφειοκρατικών διαδικασιών. Η Τάλα δεν πρέπει να μείνει πάνω από 6 μήνες στο ίδρυμα. Τα παιδιά ιδρυματοποιούνται εύκολα, και μετά προσαρμόζονται δύσκολα. Γι'αυτό τα ιδρύματα συνεργάζονται με διάφορους πραγματικούς ανθρώπους, που βρίσκουν το κουράγιο, τα χρήματα και το χρόνο, να τα επισκέπτονται, να τα πηγαίνουν βόλτα, σινεμά θέατρο και διακοπές. (Σκεφτείτε, να υπάρχει πολιτική και πολιτικός, που κόβει κονδύλια από αυτά τα ιδρύματα. Σε μια άλλη κοινωνία θα φυλακίζεται).
-Η πρέπει λοιπόν, να βρεθεί η οικογένεια στη Συρία, ή πρέπει να την αναλάβουμε εμείς εδώ στην Ελλάδα. Να λοιπόν που υπάρχουν και τέτοια καθήκοντα. Καθήκοντα που χρειάζονται χρήματα και πολιτική βούληση και ανθρώπους που μπορούν να θεωρούν δικό τους θέμα την υπόθεση του κάθε παιδιού στη θέση της Τάλα και της Νίνα.
-Ο απερχόμενος πρωθυπουργός όμως, ο κ. Σαμαράς, απευθυνόμενος σε ότι πιο μαύρο υπάρχει στη ψυχή των ανθρώπων, πήγε και φωτογραφήθηκε δίπλα στο φράγμα που έστησε ο σοσιαλιστής κ. Παπουτσής, για να έχουμε πολλές Τάλες και πολλές Νίνες. Στην από μέσα μεριά όμως του φράχτη. Οχι στο δικό μας έδαφος. Το λέει και η συνθήκη του Δουβλίνου άλλωστε. Οι άνθρωποι την ευρωπαϊκή νομοθεσία εφαρμόζουν. Εθελοντές υπάλ/λοι του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου, της τρόικα, και οποιουδήποτε ξένου με εξουσία. Βασική αρχή της γραφειοκρατίας και του αυταρχισμού, είναι να προσκυνάς τον ξένο όταν έχει δύναμη και να ξερνάς όλη σου τη χολή πάνω στον αδύναμο ξένο.
-Επειδή πάνω-κάτω, κάπως έτσι αντιλαμβάνεται και ο Σύριζα το ζήτημα, σκέφτομαι μήπως το ζήτημα των παιδιών πρέπει να το δούμε ξεχωριστά. Οχι ξεχωριστά από τους γονείς, αλλά σύμφωνα με την ιδιαιτερότητα που έχει.
-Ούτως ή άλλως, δεν υπάρχει πια άνθρωπος σ'αυτή τη χώρα, είτε μετανάστης, είτε πρόσφυγας, είτε ιθαγενής, που δεν λαχταράει κάτι πολύ συγκεκριμένο από το αποτέλεσμα των εκλογών στις 25 Γενάρη. Ας δούμε και τα παιδιά αυτά, δεν πρόκειται με τίποτα να βγούμε χαμένοι. Και σαν άνθρωποι, και σαν κοινωνία.

Φλώρα Νικολιδάκη. 
-
-

Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2015

Ο Φόβος του αριστερού και ο φόβος του γραφειοκράτη.

Η λαϊκή σοφία λέει ότι ήρωας είναι αυτός που φοβάται, αλλά δεν κάνει πίσω. Αυτός που δε νοιώθει φόβο, είναι άνθρωπος μειωμένης αντίληψης, που μπορεί να πετύχει μπορεί και όχι. Το θέμα αυτό το ανέδειξε με μεγάλη επιτυχία η κινηματογραφική ταινία με τίτλο: " Φόρεστ Γκάμπλ ". Ο πρωταγωνιστής της ταινίας, ένας απλός άνθρωπος που γίνεται παγκόσμιο σύμβολο χωρίς να το συνειδητοποιεί και χωρίς να τον ενδιαφέρει. Έτσι στο τέλος της ταινίας, όταν όλοι έχουν υλοποιήσει ένα διαφορετικό σχέδιο, ή έχουν ικανοποιήσει προσωπικές ανάγκες, μέσα από τη δική του επιτυχία, αυτός μένει μόνος του σ'ένα παγκάκι και ζητάει να φάει κάτι που του αρέσει. 
-Βασικό στοιχείο του Φόρεστ, που τον οδήγησε σε μια μεγάλη επιτυχία, ξένη προς αυτόν, ήταν ότι δεν αντιλαμβανόταν τον  φόβο.
-Σήμερα, που ο αριστερός κόσμος του Σύριζα καθυβρίζεται έξωθεν ως συντηρητικός αριστερός και έσωθεν ως συντηρητικός Συριζαίος, καλό είναι να σκεφτούμε λίγο το Φόβο.
-"Η αριστερά υπήρξε πάντα γενναία με τον αντίπαλο, ενώ φοβόταν τον εαυτό της", λέει σήμερα η Αυγή, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να κρύψει τη φοβία της ηγεσίας του Σύριζα για τις ομιλίες των συνέδρων στο Διαρκές Συνέδριο. Φοβία που οδήγησε στο κλείσιμο των εργασιών με κοπτάτσια. Παρά το γεγονός ότι τα στελέχη που πρωταγωνίστησαν στη χθεσινή εξέλιξη τραβάνε τα μαλλιά τους στο άκουσμα του όρου: "δημοκρατικός συγκεντρωτισμός".
-Άλλο όμως ο φόβος και άλλη η φοβία. Η ηγεσία του Σύριζα πρέπει να προβληματιστεί πολύ από τη χθεσινή της ενέργεια. Ήταν ενέργεια καταστολής. Προφανώς εκτίμησε ότι οι ομιλίες των συνέδρων δεν ήταν απλώς περιττές, αλλά και επικίνδυνες για την υπόθεση της κυβέρνησης του Σύριζα. 
-Και τι θα έλεγαν άραγε οι Σύνεδροι?
-Θα έδιναν την εικόνα διαφόρων τυχάρπαστων που προσπαθούν να μας πείσουν ότι μπορούν και αυτοί να κυβερνήσουν και δεν τους πιστεύουν. Και επειδή δεν τους πιστεύουν κατηγορούνται ως μέλη του Σύριζα ότι είναι εναντίον της επιτυχίας του κόμματος. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη κατηγορία για μέλος του Σύριζα αυτή τη στιγμή. Ξεστομίζεται όμως με μεγάλη επιπολαιότητα και ευκολία. 
-Όμως γιατί θα έκανε ζημιά μια τέτοια συζήτηση? Αυτό που περιμένει ο λαϊκός κόσμος, που θέλει την επιτυχία του Σύριζα τι είναι? ένα κόμμα νεκρό? όπως τα άλλα? Και γιατί να το εμπιστευτεί?
-Ο λαός μια χαρά εμπιστεύεται την αλήθεια. Απλώς ξέρει ότι είναι σπάνια κατάσταση και έτσι του παίρνει καιρό να βεβαιωθεί. Ο λαός σ'αυτή τη φάση της ζωής του διακρίνει ότι είμαστε ειλικρινείς. Εμείς το ζούμε. Ας το πιστέψει και η ηγεσία. Και την ειλικρίνεια ,ο λαός τη βλέπει στις αλήθειες που μπορούμε και λέμε δημόσια ακόμα και για τον εαυτό μας. Γιατί η δημόσια αυτοκριτική και ενώ θα είμαστε κυβέρνηση, θα είναι μέσο υπεράσπισης των αιτημάτων του και τρόπος να εμποδιστούν οι επιθέσεις του αντιπάλου. Και αυτό δεν έχει καμιά σχέση με την ενιαία εκφώνηση των πολιτικών μας θέσεων, που έτσι πρέπει να είναι. Έχει σχέση με το πόσο γενναίοι είμαστε να δείχνουμε τον πραγματικό μας εαυτό.
-Όμως και σύμφωνα με τις σύγχρονες αντιλήψεις του μάρκετινγκ, όσοι έχουμε για πολλά χρόνια ασχοληθεί με τις πωλήσεις, ξέρουμε ότι ο υποψήφιος πελάτης που πραγματικά ενδιαφέρεται για το προϊόν, είναι αυτός που φέρνει αντιρρήσεις. Αντίθετα, ο ευγενικός και χαμογελαστός υποψήφιος πελάτης, είναι απλά αδιάφορος. Αυτή είναι η πρώτη αρχή που διδάσκεται στα δίκτυα πωλήσεων, για να αντιμετωπίσουν οι πωλητές με σωστό τρόπο τις αντιρρήσεις των υποψηφίων πελατών.
-Μπορούμε να σας κάνουμε ένα σεμινάριο Θανάση μου, μέρες που είναι.

Φλώρα Νικολιδάκη.

Πέμπτη 1 Ιανουαρίου 2015

Οι 6 αποχρώσεις της πολιτικής στάσης της ΔΗΜΑΡ + 1 απόχρωση του Σύριζα.

Στην "Ανάκριση" του Πέτερ Βάις για το στρατόπεδο του Αουσβιτς, υπάρχει ο παρακάτω διάλογος:
-πρόεδρος: Είδατε τα φουγάρα στο τέρμα της προβλήτας
                  και τον καπνό?
                  και τις φλόγες?
-μάρτυς2: Ναι, είδα καπνό
-πρόεδρος: Και τι υποθέσατε?
-μάρτυς2: Υπόθεσα ότι αυτοί θάναι
                οι φούρνοι για το ψωμί.
                Είχα ακούσει 
                πως εκεί φουρνίζανε μέρα νύχτα ψωμί.
                Ήτανε βλέπετε μεγάλο το στρατόπεδο.

Ο "μαρτυς2", υπεύθυνος διακίνησης εμπορευμάτων στο σταθμό, απαντάει στο δικαστήριο. Μπροστά στα μάτια του, κάτω απ'τη μύτη του, συντελέστηκε το ανήκουστο έγκλημα της εξόντωσης εκατομμυρίων ανθρώπων με θανατηφόρα αέρια, και απάνθρωπη εξοντωτική εργασία. Στη συνέχεια τα πτώματα τα έκαιγαν στους φούρνους, που κάπνιζαν μέρα-νύχτα, αλλά ο "αθώος", συνεπής και καλός στη δουλειά του υπάλ/λος, "νόμιζε" ότι ψηνόταν ψωμί.

- Απόχρωση 1η: -Πως συνέβη στην Ελλάδα του 2011-12-13-14, παιδιά της γειτονιάς μας, της διπλανής πόρτας να μένουν νηστικά?
-Η ΔΗΜΑΡ πίστεψε ότι οι γονείς των παιδιών δεν έκαναν ότι ήταν δυνατόν για να μην μείνουν τα παιδιά τους νηστικά.
-Εμείς στο Σύριζα κατηγορήσαμε ευθέως τις μνημονιακές κυβερνήσεις για το έγκλημα της καταδίκης στην πείνα, παιδιών και ενηλίκων και οργανώσαμε την Αλληλεγγύη.
-Απόχρωση 2η:- Πως συνέβη στην Ελλάδα του 2011-12-13-14, οι άνθρωποι να πηδάνε από τα παράθυρα, να πέφτουν στις γραμμές του τρένου, να τους γίνεται διάγνωση καρκίνου και να μην ακολουθούν την ιατρική αγωγή?
-Η ΔΗΜΑΡ πίστεψε ότι οι άνθρωποι αυτοί είχαν βεβαρυμένο ιστορικό ψυχικής διαταραχής.
-Εμείς στον Σύριζα, κατηγορήσαμε ευθέως τις μνημονιακές κυβερνήσεις για τα θύματα που δημιούργησε η εξοντωτική πολιτική της λιτότητας.
Απόχρωση 3η: -Πως συνέβη στην Ελλάδα του 2011-12-13-14, οι άνθρωποι να μαθαίνουν κάθε μέρα για μια καινούργια φορολογική υποχρέωση και να εισπράττουν μια καινούργια απειλή για την προσωπική τους περιουσία, ακόμα κι αν αυτή ήταν το ένα και μοναδικό σπίτι διαμονής τους?
-Η ΔΗΜΑΡ πίστεψε ότι το πρόβλημα αυτό ήταν αποτέλεσμα της κακής συνήθειας των Ελλήνων να μην πληρώνουν φόρους όλα τα προηγούμενα χρόνια, πράγμα που οδήγησε τη χώρα σε κρίση.
-Εμείς στο Σύριζα, είπαμε "κάτω τα χέρια από τα σπίτια των ανθρώπων", και δεσμευτήκαμε για τη λύση του προβλήματος όταν γίνουμε κυβέρνηση. Ταυτοχρόνως συμμετέχουμε σε όλες τις καθόλου sic κινητοποιήσεις ακύρωσης πλειστηριασμών.
-Απόχρωση 4η:- Πως συνέβη στην Ελλάδα του 2011-12-13-14, να δημιουργηθούν 1.500.000 άνεργοι με σύνολο οικονομικά ενεργού πληθυσμού 4.500.000? Και πως εξηγείται, από μια τόσο μικρή σε πληθυσμό χώρα, οι νέοι επιστήμονες κατά εκατοντάδες να μεταναστεύουν στο εξωτερικό?
- Η ΔΗΜΑΡ πίστεψε ότι το εργατικό δυναμικό της χώρας είναι πολύ άσχημα διαπαιδαγωγημένο. Θέλουν όλοι να είναι διευθυντές. Θέλουν προνόμια και όχι υποχρεώσεις. Έτσι με τη βοήθεια και της οικονομικής κρίσης δημιουργήθηκε η ανεργία και η μετανάστευση. 
-Εμείς στο Σύριζα ξέρουμε ότι η ανεργία είναι δείκτης έντασης της εκμετάλλευσης της μισθωτής εργασίας. Είναι δείκτης για το βαθμό ελέγχου και χειραγώγησης των ανθρώπων που ζουν από την εργασία τους. Ξέρουμε ότι είναι ο κόμπος του προβλήματος και δεσμευτήκαμε σε συγκεκριμένα μέτρα για την οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας.
-Απόχρωση 5η: -Πως συνέβη, σε συνθήκες πραγματικής ανθρωπιστικής κρίσης ως αποτέλεσμα συνειδητών πολιτικών επιλογών των δυνάμεων που εκπροσωπούν μεγάλα συμφέροντα, να έχουμε συμμετοχή στην κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και της Δημοκρατικής Αριστεράς?
-Η ΔΗΜΑΡ πίστεψε και τώρα αυτό που πίστευε πάντα: ο μόνος αγώνας που η ίδια δέχεται είναι μέσα από τους θεσμούς του αστικού κράτους. Ετσι πίστεψε ότι η συμμετοχή της στην ίδια κυβέρνηση με τους πρωτεργάτες του εγκλήματος και με πρόσωπα όπως Βορίδης, Γεωργιάδης, Αθανασίου κλπ. ήταν απλή συγκυρία.
-Είναι περιττό να γράψω τι πιστεύουμε εμείς στον Σύριζα. Εμείς απλώς ζητήσαμε-σχεδιάσαμε-παλέψαμε να πάμε σε πρόωρες εκλογές και ζητάμε πλέον την διακυβέρνηση της χώρας στις 25 Ιανουαρίου τρέχοντος.
-Απόχρωση 6η: -Πως συνέβη στην Ελλάδα του 2014 μια πολιτική δύναμη όπως η ΔΗΜΑΡ, να χάνει τους 11 από τους 20 βουλευτές της?
-Εδώ δεν ξέρω τι θα απαντούσε η ίδια η ΔΗΜΑΡ. Ξέρω όμως τι απαντάει η συντριπτική πλειοψηφία των μελών του Σύριζα: 
-Είστε η μόνη "αριστερή" πολιτική δύναμη που χάνετε προς την πλευρά των δανειστών και του μνημονίου. Ακόμη και τώρα, το μόνο που σας νοιάζει είναι η προσωπική σας επιβίωση που εναρμονίζεται με τις πάμπολλες διασυνδέσεις που δημιούργησαν εκατοντάδες στελέχη σας με την κρατική διοίκηση. Και τι θα πείτε τώρα? Οτι έχει δίκιο ο Σύριζα? Οχι βέβαια, τώρα θα αρχίσετε τις συνομιλίες ακόμα και με το κόμμα που ετοιμάζει ο Γ. Παπανδρέου, με τη σύμφωνη γνώμη των παντός είδους συμβούλων του, με ένα και μοναδικό στόχο: να μην πάρει αυτοδυναμία ο Σύριζα. Στις εκλογές του '12, το καθήκον το ανέλαβε η κ. Μπακογιάννη. Τώρα είναι η σειρά του ΓΑΠ, του Στ. Θοδωράκη και της ΔΗΜΑΡ. Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους.
+1 Απόχρωση του Σύριζα: -Πως συνέβη σε ένα κόμμα με αυτά τα χαρακτηριστικά, να εμφανιστεί ένας αριθμός "προθύμων" να υψώσει διαχωριστικό τοίχο εναντίον της γνώμης και της επιθυμίας των μελών του Σύριζα να μην γίνει καμιά συνεργασία με τη ΔΗΜΑΡ? 
-Στο Σύριζα ένας μικρός- ευτυχώς - αριθμός στελεχών έχει αναλάβει ευθύνες που ξεπερνούν τις ικανότητές τους. Το αποτέλεσμα είναι ότι με τη βοήθεια των συνήθως -προθύμων- στην κάθε μορφή υποτιθέμενης εξουσίας, να δημιουργούν σοβαρά προβλήματα παραμόρφωσης της πραγματικότητας. Τώρα, μπροστά στα σοβαρά καθήκοντα που έχουμε μπροστά μας, είναι η στιγμή για τη λύση και αυτού του προβλήματος.

Φλώρα Νικολιδάκη.