διαφημιση1

Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2017

Μερεμέτια στο φτωχό μας πολιτικό σκηνικό.

Γίνονται κινήσεις στο πολιτικό σκηνικό της χώρας. Κινήσεις που δείχνουν ότι η κυβερνητική θητεία του Σύριζα καθαγιάζοντας την αστική διαχείριση, έδωσε τη δυνατότητα ακόμη και στο Πασοκ να επανασυστήνεται. 
-Συνάντηση του Γ. Παπανδρέου με τη Φ. Γεννηματά και πρόσκληση προς όλους τους βουλευτές του Πασόκ, από το 1974!
Προφανώς εκεί στο Πασοκ θεωρούν ότι η βασική ιδέα της "εφαρμοσμένης πολιτικής" και της πολιτικής του "εφικτού", δικαιώθηκε. Δικαιώθηκε δηλαδή ο πυρήνας της λογικής που εισήγαγε το Πασοκ στην ελληνική κοινωνία από το 1981: "πρώτα ψωμί, μετά ηθική", πρόκειται για τον πυρήνα της ιδεολογίας  προσεταιρισμού της "λαϊκής βάσης", υπεύθυνης για  τα φαινόμενα λαϊκισμού, κιτρινισμού, εκφασισμού της καθημερινότητας που εξελίσσεται σε όλη την πορεία της μεταπολίτευσης, ως προσπάθεια "εκσυγχρονισμού" και "προσαρμογής". Ο Σύριζα  υιοθέτησε τη λογική του Πασοκ σαν έτοιμος από καιρό, αν κρίνουμε από την προθυμία στελεχών στα υπουργεία, τους οργανισμούς και την τοπική αυτοδιοίκηση να οχυρωθούν πίσω από τη θεωρία του "εφικτού" για να δικαιολογήσουν την υποστήριξή τους σε μέτρα με σαφώς νεοφιλελεύθερο περιεχόμενο.
-Ωστόσο τα μερεμέτια του πολιτικού σκηνικού δεν περιορίζονται στο Πασοκ. Κινήσεις γίνονται και στο χώρο που καταλαμβάνουν οργανώσεις και ομάδες που έχουν στόχο είτε να εισαχθούν για πρώτη φορά στο Κοινοβούλιο, είτε να επανεμφανισθούν σε αυτό. Η αλήθεια είναι ότι οι δυνατότητες ανάπτυξης τακτικής δράσης με στόχο το Κοινοβούλιο και των ωφελειών που προκύπτουν από αυτό, είναι αρκετά περιορισμένες. 
-Αν ξεκινήσουμε από τις ανώδυνες περιπτώσεις, δηλ. το Ποτάμι και το μόρφωμα του κ. Λεβέντη, εύκολα καταλαβαίνουμε ότι με την κίνηση που γίνεται από το χώρο του Πασοκ, ή προσαρτώνται ή αποκλείονται.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η κινητικότητα στο χώρο ομάδων και οργανώσεων της Αριστεράς με στόχο το Κοινοβούλιο. Κινητικότητα που με μια προσεκτική παρατήρηση διακρίνουμε τις υπόγειες διαδρομές μεταξύ τους, αλλά και με κάποια δωμάτια του Μαξίμου.
Πιο συγκεκριμένα η ΛΑΕ θεωρεί στόχο ύπαρξης την είσοδό της στο Κοινοβούλιο. Ο τρόπος συγκρότησής της και η στάση της στο συνδικαλιστικό κίνημα και την τοπική αυτοδιοίκηση έδειξαν και στους πιο δύσπιστους ότι η απόσχιση από τον Σύριζα για αρκετούς θεωρήθηκε μια υπόθεση πρόσκαιρη. Ωστόσο είναι σημαντική εξέλιξη η τροπή που πήραν τα πράγματα με την αποφασιστική παρέμβαση της βάσης της ΛΑΕ, όπου χωρίς να μπορέσει να ξεκαθαρίσει το τοπίο, επέφερε αλλαγές στη στάση μελών και στελεχών της ΛΑΕ, τόσο στο Συνδικαλιστικό Κίνημα όσο και την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
-Η ΛΑΕ για να πετύχει την εισαγωγή της στο Κοινοβούλιο πρέπει να συμμαζέψει σημαντικό μέρος των ψήφων αυτών που εγκατέλειψαν τον Σύριζα, πράγμα δύσκολο μιας και οι ψήφοι αυτοί κατευθύνονται και προς ΚΚΕ, Ανταρσύα, Πλεύση Ελευθερίας και αρκετοί στην αποχή ή το άκυρο, πράγμα που πιστέυω ότι στο τέλος θα ανατραπεί μιας και μιλάμε για αριστερούς ψήφους.  
-Η Ανταρσύα για να πετύχει την είσοδό της στο Κοινοβούλιο πρέπει να σταθεροποιήσει όλους αυτούς που σκέφτονται να την ψηφίσουν, ενώ από τον Γενάρη του 2015 ψήφισαν Σύριζα και στη συνέχεια ΛΑΕ. Για να το πετύχει αυτό πρέπει να ανακόψει κάθε διαδικασία γύρω της και μέσα της προς λογικές εκλογικής συνεργασίας με το χωρο της ΛΑΕ και να σταματήσει κάθε ροή ψήφων προς την Πλεύση Ελευθερίας και το ΚΚΕ. Αυτό η Ανταρσύα μπορεί να το πετύχει μόνο με την ανάδειξη της θέσης που με συνέπεια ανέδειξε στο προηγούμενο διάστημα, σχετικά με την θέση της Ελλάδας στην ΕΕ, πράγμα για το οποίο έχει αντίρροπες τάσεις ακόμη και στο εσωτερικό της.
-Οι λογικές δημιουργίας "μετώπου" όπως εμφανίστηκαν στην περίφημη παρουσίαση του βιβλίου της Ν. Βαλαβάνη δεν έχουν κανένα περιθώριο επιτυχίας, μιας και πρόκειται για μια καθαρά εκλογικίστικη λογική που οι εισηγητές της το μόνο που έχουν στο μυαλό τους είναι η άθροιση ψήφων. Μια λογική που κυριάρχησε στον Σύριζα τα προηγούμενα χρόνια και κατέληξε στην αποτυχία που βιώνουμε.
-Η Πλεύση Ελευθερίας δείχνει να έχει ένα βαθμό ανεξαρτησίας από το καλάθι των ψήφων που κινούνται μεταξύ ΚΚΕ, Ανταρσύα και ΛΑΕ. Είναι η μόνη ομάδα που κινείται "εκτός ορίων", πράγμα που δεν αρέσει σε κάνενα από τα προηγούμενα σχήματα, όπως δεν αρέσει και στην κυβέρνηση. Αυτό η Π.Ε. δείχνει να το κατανοεί, πράγμα που την οδηγεί τόσο σε μια τάση απομάκρυνσης από εκλογικές συνεργασίες, αλλά ταυτοχρόνως την οδηγεί σε μια θολή πολιτική τοποθέτηση σε κορυφαία ζητήματα που οπωσδήποτε θα τεθούν κατά τη διάρκεια της εκλογικής προετοιμασίας. 
-Δεν αναφέρομαι στους ΑΝΕΛ, μιας και όπως διαπιστώνουμε σταθερά και στο Περιφερειακό Συμβούλιο, βρίσκονται σε διαδικασία απόλυτης ενσωμάτωσης σε αυτό που ονομάζεται "κυβερνώσα δύναμη σε περιφερειακό ή αλά καρτ ρόλο", πράγμα το οποίο κατά τη γνώμη μου τους ικανοποιεί απολύτως μιας και καλύπτει προσωπικές φιλοδοξίες και "τακτοποιήσεις". 
-Η Νέα Δημοκρατία βιώνει ένα διπλό πρόβλημα. Η μια όψη του προβλήματος είναι η απώλεια του περιεχομένου της πολιτικής της. Η δεύτερη όψη του προβλήματός της είναι ότι ο ρόλος που της απομένει από την άσκηση της κυβερνητικής πολιτικής, είναι η ιδεολογική "τεκμηρίωση" των πολιτικών και της λογικής των Μνημονίων ως πολιτικών προσαρμογής σε μια ΕΕ που παραπαίει. Αυτή η δεύτερη όψη του προβλήματος την εμφανίζει πιο δεξιά από τη δεξιά την οποία από την ύπαρξή της επαγγέλλεται. Και ενώ οι διάφορες δημοσκοπήσεις δείχνουν τη ΝΔ ως πόλο συγκέντρωσης ψήφων διαμαρτυρίας από την ασκούμενη κυβερνητική πολιτική, στην πράξη αυτό δεν είναι εύκολο να επιβεβαιωθεί.
-Το ΚΚΕ φαίνεται καθαρά πλέον ως μια δύναμη σταθερή που δικαιώθηκε από την πραγματικότητα για την κάθετη στάση του απέναντι σε οποιοδήποτε είδος συνεργασίας με τον Σύριζα, αλλά και τον απόλυτο τρόπο που αντιμετώπισε την εμφάνιση της ΛΑΕ. Υπό κανονικές συνθήκες η εκλογική δύναμη του ΚΚΕ θα αυξηθεί, αν και σε καμιά περίπτωση τα εκλογικά ποσοστά σημαίνουν κάτι ιδιαίτερο για ένα Κομμουνιστικό Κόμμα.
-Το συμπέρασμά μου είναι, ότι οι πολιτικές δυνάμεις που κινούνται σε αυτό που ονομάζουμε Αριστερά, δεν έχουν λόγο να επενδύσουν πολλά στις επερχόμενες εκλογές. Αντίθετα έχουν κάθε λόγο να επενδύσουν στην καθημερινή-συστηματική δουλειά για την οργάνωση των εργαζομένων στα σωματεία τους και τους τόπους δουλειάς του ιδιωτικού τομέα κυρίως. Εχουν κάθε λόγο να καθαρίσουν το τοπίο στην ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος και έτσι να αναλάβουν τα δικά τους εργαλεία, που συνιστούν ένα σοβασό πλεονέκτημα για να οργανώσουν τον αγώνα για την αποδέσμευση της χώρας από την ΕΕ με όρους φιλο-λαϊκούς, ενίσχυσης του κόσμου της εργασίας,  οχύρωσης της δημοκρατίας και των συνόρων της χώρας με την ταυτόχρονη οικοδόμηση ισότιμων σχέσεων με τις γειτονικές μας χώρες.



 










1 σχόλιο :

  1. Με συγχωρείτε, αλλά κατά τη ταπεινή μου γνώμη, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά!! Νομίζω ότι το πιο σωστό είναι μια καλή ανάλυση πρώτα της πολιτικής κατάστασης και μετά η διατύπωση θέσης. Εσείς φαίνεται ότι έχετε πρώτα διαμορφώσει τη θέση σας και μετά προσαρμόζετε την ανάλυση της κατάστασης στη θέση αυτή!!! Αλλά για να μη χανόμαστε σε ατέρμονες συζητήσεις, συμφωνείτε ότι απλές παρατηρήσεις της πολιτικής κατάστασης οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, όπως και η πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) δικαιώνουν την αναγκαιότητα επιβολής μνημονίων στη χώρα ή όχι; Αν ναι, τότε πιστεύετε ότι θα πρέπει να διατυπωθεί και να εξηγηθεί μια αριστερή και ρεαλιστική αντιμνημονιακή πολιτική για τη χώρα ή όχι; Και αν ναι, τότε τι μπορούμε να κάνουμε γι' αυτό; Το ποιός θα κερδίσει τους απογοητευμένους του ΣΥΡΙΖΑ (ΑΝΤΑΡΣΥΑ ή ΚΚΕ) δυστυχώς δεν απαντάει στο πολιτικό πρόβλημα της χώρας αλλά στα μικροπολιτικά προβλήματα του χώρου της αριστεράς !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή